နေစက်ဝန်း အပေါ်ကိုမော့ကြည့်လိုက်တော့
"အား........!!!!!!"
နေစက်ဝန်း လန့်ပြီးအော်ချလိုက်သည်
လန့်တာလည်းမပြောနဲ့လေ....အမှောင်ထဲမှာသူကစိုက်ကြည့်နေတာကို
"နေလေး...ဘာလုပ်တာလည်း "
"ကျစ်....ဘာလို့ အသံမပေးတာလည်း ...လန့်သွားတာပဲ"
"........"
သူလန့်ကြောင်းရင်ဘက်လေးကိုဖိပြီးပြောလာတဲ့သူ.....
"sorry ကိုယ်တောင်းပန်တယ် ဒါနဲ့ ... မိုးချုပ်နေပြီ ဘာလုပ်နေတာလဲ "
"အာ..ဟုတ်သားလန့်သွားတာလုပ်နေတဲ့
ကိစ္စတောင်မေ့တော့မလို့"
"ဟမ်........"
"ကိုကို....ခင်ဗျား ငြိမ်ငြိမ်နေ...အဲ့နေရာကနေရွှေ့ဖို့မစဥ်းစားနဲ့"
ခပ်တည်တည်နဲ့ပြောနေတဲ့နေစက်ဝန်းကိုကြည့်ကာ..တည်မြတ်မင်းနွယ် မှာကြောင်နေကာ...ရှေ့ကလူကိုကြည့်ရင်း
..ရယ်ရမလိုလို.....ထိုင်ပဲထိုင်ရတော့မလိုလို
...ဒါနဲ့တည်မြတ်မင်းနွယ်က
"ဘာလုပ်မလို့လည်း"
ဟုဆိုပြီးတည်မြတ်မင်းနွယ်ကုတင်ပေါ်က
ဆင်းဖို့ပြင်နေတာကြောင့်
"ဘာဆင်းလုပ်မလို့လည်း....မရွှေ့နဲ့လို့ပြောမထားဘူးလား...
ကုတင်ပေါ်ကရွှေ့နဲ့ကျွန်တော်နဲ့ခင်ဗျားစကားလာမပြောတော့နဲ့"
ရုပ်တည်ကြီးနဲ့ ပြောနေတဲအကောင်ပေါက်ကြောင်ကုတင်ပေါ်ပြန်ထိုင်နေရသည်....တောြကာတစ်ကယ်မခေါ်တော့ရင်ခက်ရချည်သေးရဲ့
"ဘာလုပ်မိလို့လဲ နေလေးရယ်"
"ဟဲ...ဟဲ...ခင်ဗျား ကိုမဒိန်းကျင့်မလို့"
"ဟမ်...ဟွတ်...ဟွတ်"
နေစက်ဝန်း ရဲ့မဒိန်းကျင့်မယ်ဆိုတဲ့အသံကြောင့်တံတွေးတောင်သည်းသွားသည်...
"ဟုတ်တယ်...လန့်မနေပါနဲ့ကိုကိုရဲ့.. အစပိုင်းသာခက်ပြီးနာ တာ...နောက်ပိုင်းကျရင်ခံစားလို့ကောင်းသွားမှာ"
အနားကိုတစ်ဖြည်းဖြည်းတိုးရင်းလျှာဖျားလေးကနှုတ်ခမ်းကိုသပ်ကာသူ့ကိုပြုံးရင်ကြည့်နေသူ
နေလေး ကစနေတာလား....ဒါပေမဲ့ စနေတဲ့ပုံလည်းမပေါ်ဘူး....အခုတောင့်မကောင်းတဲ့ကောင်တွေသားကောင်ကိုတွေ့ရင်ပြုံးသလိုမျိုးပြုံးနေပြီးကြည့်နေသည်
တည်မြတ်မင်းနွယ် ကျောတစ်လျောက်ကြက်သီးများထလာသည်....ငါအတည်စားမခံရပါဘူးနော်....အာ...မဟုတ်သေးပါဘူး...ငါကဖြစ်ချင်းဖြစ်အပေါ်ပဂ္ဂိုလ်ပဲဟာ....မဟုတ်မှမြင်းတတ်စီး...အစ်...မဟုတ်လောက်ပါဘူး...တည်မြတ်မင်းနွယ် မင်းအတွေးမလွန်နဲ့တော့...ကလေးကသည်အတိုင်းစတာ...မင်းကအတည်ထင်နေစရာလား
