နှင်းပုလဲ မှာ....ချစ်ရတဲ့သူထွက်သွားတာကိုကြည့်ကာ....
ဘာမှမတတ်နိုင်ပဲကြည့်နေခဲ့ရသည်
ဘာပဲဖြစ်ဖြစ် ငါနဲ့သူနဲ့ကရည်းစားဖြစ်သွားပြီပဲ...
.ညကြမှပဲဖုန်းဆက်တော့မည်....ဟုတွေးကာ....
သူ့အခန်းကိုသာပြန်သွားတော့သည်
"မင်းဘာလို့...ကိုယ်ကိုရည်စားမထားခိုင်းတာလည်း"
ခန့်ခွန်းစံရာ... ရေခဲမုန့်ကိုအားရပါးရစားနေတဲ့ကောင်လေးကို
ကြည့်ကာမေးလိုက်သည်
"ဟမ်.....အကိုကြီး ကဘာလိုကြောင့်ထင်လည်း"
ပြုံးစစနဲ့ပြန်မေးတဲ့ကောင်လေးကထုရိုက်ချင်စရာ
ဥာဏ်များနေတဲ့အတတ်တွေကဘယ်ကကူးဆက်လာတာပါလိမ့်
"ကိုယ်မသိလို့မေးတာပေါ့....."
"ဟီး...သည်အတိုင်း... အကိုကြီး ကိုသူများကိုမပေးနိုင်လို့"
"ဘာလို့မပေးနိုင်ရတာလည်း"
"ဟီး....ချစ်လို့လေ"
ခန့်ခွန်းစံရာ ထိုစကားကြားပြီး....အသက်ရှူတောင်ရပ်သွားသည်
ဘယ်ဘက်ခြမ်းကအကောင်မှာလည်း...အဆက်မပြတ်ခုန်နေတာ...မရပ်တန့်တော့...
ကောင်လေးကတော့...ဘာမှမသိပဲ...ရေခဲမုန့်ဆက်စားနေသည်
ရေခဲမုန့်ကိုစားနေတဲ့ကောင်လေးရဲ့နှုတ်ခမ်းကိုကြည့်ကာ.....
ရုတ်တစ်ရပ် အာခေါင်လျှောက်လာသလို....
ကျစ်...ခန့်ခွန်းစံရာ မင်းရူးသွားပြီလား...ခွေးလိုအကောင်....မင်းညီလေ...အဲ့ဒါ
ခန့်ခွန်းစံရာ စိတ်ထဲမှာ တွေးကာ....
ဝင်လေထွက်လေကိုပြင်းပြင်းရှူထုတ်လိုက်သည်
"ပြန်ရအောင်....အိမ်ပြန်ချိန်ရောက်ပြီ"
"ဟုတ်...အကိုကြီး "
သီဟစံရာ အူမြူးစွာပြန်ဖြေလိုက်သည်
အကို့ရဲ့....စွန့်အနေမှုကိုကြည့်ရတာဘယ်လောက်တောင်အရသာရှိလိုက်လည်း.....အကိုနောက်လည်းအများကြီးကြားရမှာ
မလို့....ကျင့်သားရအောင်ကျင့်ထားပါ...အကို
🍅🍅🍅🍅🍅🍅🍅🍅🍅🍅🍅🍅🍅🍅🍅
အိပ်ရောက်တော့....ရေချိုးကာ....စိုနေတဲ့ဆံပင်ကိုသုတ်နေလိုက်သည်
