KREUS ZUAREX: My Badboy Roommate [✓]

CHAPTER 39

After 6 months...

KREUS' POV

I was standing in front of the farm right now watching all the vegetable that I have planted for almost 6 months. Anim na taon na rin pala ang nakalipas. Kung iisipin hindi ko na naramdaman na anim na taon na ang tinagal ko sa lugar na 'to. I really enjoy all the hard work. Hindi rin ako trinatong iba nila tatay at nanay. Idagdag mo pa ang future wife ko na hindi ako pinababayaan. Who thought that I've been here for almost 6 months?

“KREUS!” Isa tinig ang tumawag sa akin. I turn back and then I saw Jellyca. Tumatakbo ito papunta sa akin.

“Slow down, sweetie,” paalala ko sa kaniya. Ang hilig niya kasi tumakbo.

Hinawakan niya ang isang kamay ko at hinila ako. “Tara na may bisita ka!” Excited na sabi nito habang hila-hila ako.

Kumunot naman ang noo ko sa sinabi niya. Bisita? Sino naman ang magiging bisita ko? Buyer ba? Ang aga naman yata ang usapan mamaya pa ako magde-deliver ng mga products na order nila.

Hila-hila niya lang ako habang ako naman ay nagpapatangay lang sa kaniya. Ayaw niyang paawat, eh.

“Sino ba kasing bisita ko?” Mamaya scam na naman pala 'to. Madalas niya kaya akong pag-tripan.

“Basta nga kasi!” Binitawan niya bigla ang kamay ko. “Maglakad ka na lang kaya ng sarili mo 'no? Ang bigat mo kaya, hmp!” At nag-reklamo na nga ang bata.

“Bakit? Hindi naman kita inutusang hilain ako, ah!”

“Oh siya, tara na!” Ani nito sabay na-una ng maglakad.

Na-iling na lang akong sumunod sa kaniya. Sa loob ng kalahating taon na pag-i-stay ko rito talagang nasanay na ako sa kaniya. Pero, h'wag kayo. Hindi kami nagtatabi sa higaan niyang mahal ko. Never kaming nagtabi sa higaan kasi bawal daw iyon sabi ng parents niya at tama naman. Ginawan talaga ako ni tatay ng bukod na kubo ko at doon daw ako tutuloy. Tuwing umaga na-uuna akong magising tapos ipagluluto ko sila. Naging favorite pa nga ni nanay lahat ng mga luto ko kasi masarap daw ako magluto.

Madalang lang din kami bumaba sa bayan. Kadalasang ginagawa lang namin doon ay mag-grocery o kaya mag-deliver ng mga products na naha-harvest namin. Syempre, hindi mawawala ang mga babaeng papansin tuwing nakikita nila ako. Kaso na-atras sila.kapag nandiyan na si Jellyca. Clingy ako masyado, bigla-bigla ko siyang niyayakap kapag nasa harap kami ng mga babaeng nagpa-papansin sa akin.

“KUYAAAAA!” Sigaw sa akin mula sa malayo. Si Zyria ba iyon? Tumakbo ito palapit sa akin at nang makalapit na ay bigla akong niyakap.

“Aww!” Daing ko. Ang bigat niya.

“I miss you, kuya!” Saad nito habang yakap-yakap ako. I heard her sniffing. She's crying, amp.

Hinagod ko ang likod niya. “I misa you too, princess.”

“Kumalas siya sa pagkakayakap. Hinampas niya ako sa balikat. “Hindi ka manlang nagparamdam sa amin! Akala mo wala kang pamilya na nag-aalala sa'yo!” Sermon nito sa akin.

I rolled my eyes. “Come on, princess there's no WiFi or signal here, remember?” She gained to much weight. “You gained to much weight, princess. Mukhang hindi ako nagkamaling pabalikin sa'yo si Aldrake. You look like a siopao,” asar ko rito.

Hinawakan niya ang dalawang pisngi niya. “Hindi naman, ah!” Humarap siya kay Jellyca. “Tumaba ba ako ng husto, ate?” Tanong niya rito.

Jellyca look at me. I just shrugged my shoulder. Tumingin naman siya kay Zyria pagkatapos ay tumango. “Your kuya is right, you gained weight. Hindi ka naman ganiyan kataba dati,” ani nito.