Küçük Loki , annesinin verdiği kehanet kitabını okur
Ve Polaris kehanetinde satırlarda yazılı sağ kalana hayran büyür.
Yüzyıllar sonra sağ kalan yardımı için Loki'ye muhtaçtır.
---------
Kainatın yaratılışında yazılan, kadim kurallar korunmalı.
...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*ve geçmişe dönüşler acıtıyor.
💚
Lorna koşmaya devam ederken bir yandan da etrafını kolaçan ediyordu. Onu takip eden biri ya da bir şey olmadığından emin olduğunda kendini yıkık dökük binaların birinin içine atmayı başardı. Derin nefesler alarak sakinleşmeye çalışırken bir yandan da söylenmeyi ihmal etmedi ."Bundan nefret ettim."
Omuzunda ki sızıyla elini oraya atıp dokundu. Koşarken , bulundukları harabe yerde bir demir parçasına sürtmüş olmalıydı. Neyse ki derin bir şey değildi.
Adım sesleri duyduğunda. Botlarının içine sakladığı küçük bıçağı çıkartıp hazırda bekletti. Adım sesleri gittikçe yaklaşıyordu. Vücudunu tamamen duvara bastırdı kafasını sesin geldiği tarafa biraz uzattığında ona doğru küçük hızlı ve son derece keskin olduğuna inandığı bi şeyin geldiğini gördü , kafasını geri çekmesiyle önünde ki duvara bıçağın saplanması bir olmuştu.
Lorna korkuyla hızlı nefesler alıp bulunduğu yerden tamamen çıktı karşısında ki kadına bıçağını savurdu. Kadın kolaylıkla bu darbeden kurtuldu ve Lorna'nın karnına bir yumruk geçirip arkasına doğru sıyrıldı. İki koluyla kafasını kafese aldı. "Haraketlerin çok yavaş ve tahmin edilebilir."
Kadın , Lorna kollarının arasından çıkmaya çalıştıkça baskıyı arttırıyordu. "Hadi Lorna daha iyisini yapabildiğini biliyorum. Odaklan." Lorna'nın almaya çalıştığı her nefes boğazında takılı kalıyordu. Bir şekilde kurtulmalıydı. Elleriyle kadını itemeyeceği kesindi. Kafasını geriye atıp vurabileceği kadar yer yoktu.
Lorna hala elinde tutuğu bıçağı hatırladığında sonra pişman olacağını bilse de , kadının koluna ufak bir çizik attı. Kızıl kadın bunu beklemediği için irkilerek , Lorna'yı bıraktı. "Üzgünüm." Dedi sırıtarak. Kadın da ona sinsi bir gülümsemeyle baktığında.
Tekrar dövüşmeye başladılar. Natasha, Lorna'ya tekme savurduğunda , Lorna hafif geriye sıçrayarak tekmeden kaçtı. Bu kez o , Nat'e bıçağı fırlattı kadın geriye eğilerek bıçaktan kurtuldu tam kalkacağı sırada Lorna hızla bir tekme attı kızıl kadın bu kez kaçamamış yere savrulmuştu. Bir dizini yere koyup kolunu diğer dizine yasladı , kafasını kaldırdı ve Lorna'ya baktı. "Bu iyiydi."
Lorna omuz silkti ve ona doğru adımladı. Elini , kalkmasına yardım etmek için ona uzatırken "Biliyorum." Dedi.
Natasha, Lorna'nın elini tuttuğunda " Dövüşün ilk kuralı neydi Lorna..." onun cevabını beklemeden elinden kendine doğru hızla çekti . Kendi ayağa kalkarken Lorna'yı az önce kalktığı yere sertçe itmişti. Bacağına bağlı kemerden bir silah çıkartıp ona doğrulttu. "...rakibine asla yardım etme."
"Hile yaptın." Diye sızlandı Lorna. Natasha silahını aldığı yere koyarken "Sende öyle. Güçlerini kullanmayacaktın ama koşmaya başladığında nerede olduğumu hissetmek için kullandın." Dedi yerde şaşkınca ona bakan kadına elini uzatırken. Lorna elini tutup ayaklandı. "Sen bunu nasıl anladın?"
