《25》'RUH İZİ'

50.6K 1.9K 2.2K
                                    

Yeni bölüm sizlerle♡

Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.

22 ARALIK 2022

Bugün benim doğum günüm ve yaşım artık 22♡

Bu yaşımdan tek dileğim 23 olduğumda 22. doğum günümde dilediklerimi yaşıyor olmak. Sizlerle hayallerimizi başarmak. Bir ve birlik olmak.

Her bir yorumunuzu ve oyunuzu hediye kabul ediyor, sizleri çok seviyorum.

KEYİFLİ OKUMALAR
SNMNURGYK

Ruhunu serbest bırak. Zehir karışan bedeninden kurtulsun. Kurtulsun ki yere serilen bedeninin ellerinden tutsun. Avcundan sızan kan, parmaklarından damlayan zehir kaybolsun. Avucuna bırakılan hüznün yerleştiği çizgilere bir tek o dokunsun. Böylece düştüğün yerden kalmak için dermanı ruhunun izinde bulursun.

Düştüğüm yerde değildim ama yerdeydim. Kafamın etrafına sarılmış güçlü kollarla olduğum yere mıhlanmıştım. Onun bedeni açıktaydı. Beni korumak için üzerime atılmıştı. Kokusu ciğerlerime buram buram dolarken iki kolunun arasından açık olan görüntüyü netleştirmeye çalıştıkta saçlarım boynuna sürtünüyordu. Bedenini bana siper etmiş olan Soykan üzerimdeyken patlamanın şiddetiyle açılan bahçe kapısından etrafı dumana bulayan yangının ateşi belli oluyordu. Birbirlerinin ardınca dizilmiş olan siyah büyük arabalardan inen adamlar etrafı kuşatmaya başlamıştı. İkinci bir patlamaya karşı mesafeli dursalar da müdahale etmeye hazırlardı. Yerden kalkan Soykan beni de kaldırdı.

Daha çok görmek istediğim ateşlere doğru beraber yürürken kolumdan çekerek beni tekrar arkasında bıraktı. Gözleri onun üzerinde olan adamlarına baktı. Benimle henüz göz teması kurmamıştı.

"İçeride sizden biri var mıydı?"

Beni olduğum yerde kalmama dair tembihleyen bir işaret yaptıktan sonra adamlarına hitaben konuşmuştu. Gerçekten içeride biri var mıydı? En son ben çıkmıştım. Tedirgin gözlerle adamlardan bir cevap bekleyerek onlara baktım. Soykan çoktan yanlarına varmıştı.

"Yoktu Baran Bey."

Rahatladığını omuzlarından anlamıştım. Yanına daha çok yaklaştığı adamın omzuna elini koyarak konuşmaya başladı.

"Ne yapmanız gerektiğini biliyorsunuz. Arabalardan alın yangın söndürücüleri. Hızlı olun. Kameralara zarar gelmeden görüntüleri istiyorum."

Adamın omzundaki elini sıkarak uyarı verdi adeta. Kafasını biraz daha eğerek adama yaklaştığında görüntüleri ısrarla istediği belliydi.

"Duydun değil mi beni? İstiyorum o görüntüleri."

Adamın yanından uzaklaşarak yönünü bana çevirdiğinde adamlar koşarak arabalara yöneldi. Bagajlardan aldıkları yangın söndürücülerle hızla aralık olan bahçe kapısından içeriye girmeye başladı hepsi.

Yanıma yaklaştığında sindiğim kaputtan bedenimi ayırdı ve kolumdan tutarak kendine çekti. Dikkatle yüzüme bakarken sanki bir şeyler anlamaya çalışıyor, tepkimi ölçüyor gibiydi. "Sen de var mı bir şey?" dediğinde hızla kafamı iki yana sallamıştım.

MELÂLHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin