𝐏𝐇𝐀𝐍𝐓𝐎𝐌 ⸻Regulus Black(TAMAMLANDI)

babam olduğunu sanıyordum

Regulus POV

Avis’in annesi Vera’nın yazdığı mektubu okuduğunda derinden sarsıldım. Mektup, Sirius Black’in Avis’in babası olmadığını söylüyordu. Kafamda bir dizi soru belirmeye başladı. Kendi abim Sirius’un, Avis’in babası olamayacağı bilgisi oldukça kafa karıştırıcıydı. Sirius’un baba olacak kadar olgun olduğuna dair bir izlenimim yoktu. Bu durumda, Avis’in geçmişiyle ilgili gerçekleri anlamak için onunla hemen konuşmam gerekiyordu. Hem bu belirsizlik hem de Peter Pettigrew’ün sinir bozucu sorusu yüzünden Avis’i öptüğüm için kafam iyice karışmıştı. Arkadaşlarımı toplamalı ve bu konuyu açıklığa kavuşturmalıyım.

Sonunda, onları kütüphaneye çağırdım. Kütüphanede toplandığımızda, Avis meraklı gözlerle bana bakarak, “Regulus, ne oldu? Bu kadar acil olan ne?” diye sordu.

Cebimden mektubu çıkardım ve Avis’e gösterdim. “Albümleri karıştırırken bu mektubu buldum,” dedim.

Avis mektuba bakarak, “Sen benim odamdan gizlice bir şey mi aldın?!” diye çıkıştı.

“Konu bu değil,” dedim, derin bir nefes alarak. “Mektupta Sirius’un Avis’in babası olmadığı yazıyor.”

Avis, şok içinde hem bana hem de James’e bakarak, “Ne? Benim babam Sirius değil mi? O zaman kim?” diye sordu.

James, “Bilmiyoruz Avis. Ama ne olursa olsun senin için buradayız,” dedi.

Avis, kafa karışıklığı ve korkunun karışımı bir duygu içinde başını sallayarak, “Ben sadece… bunu halletmek için biraz zamana ihtiyacım var,” dedi.

Lily, Avis’in elini sıkmak için uzanarak, “Anlıyoruz. İhtiyacın olan tüm zamanı ayır,” dedi.

Avis, elleriyle yüzünü kapatarak, “Benim biraz yalnız kalmam gerek,” dedi. “Lütfen, Regulus.”

“Ama Avis,” diye başladım.

“Lütfen Regulus,” diye yanıtladı Avis, yavaşça kütüphaneden ayrıldı.

Avis, yavaş adımlarla kütüphaneden çıkarken, arkadaşları geride kaldı. İçimi çekip, endişeli bir ifadeyle arkadaşlarıma baktım. Lily ve James, Avis’in durumuna üzülmüş görünüyorlardı.

Lily, “Ona biraz zaman vermemiz gerekiyor. Şu anda çok şey yaşıyor,” dedi, sakin bir ses tonuyla.

James, “Umarım iyi olur,” diye ekledi.

Başımı sallayarak onayladım. “Konuşmaya hazır olduğunda, onun için burada olduğumuzu bilmesini sağlayacağız.” Bu sözlerle grup, her biri kendi düşüncelerine dalmış bir şekilde sessizce oturdu.