𝐏𝐇𝐀𝐍𝐓𝐎𝐌 ⸻Regulus Black(TAMAMLANDI)

yanımda kal

Gece boyunca, gördüğüm korkunç rüyadan dolayı huzur içinde uyuyamadım. Gözlerimin kenarları yaşlıydı ve rüyamda ağladığım belliydi. Yastığa bakarak, sıkıntının etkisinden kurtulmaya çalıştım. Gece geç saatlerde, odanın karanlığında huzursuzca döndüm.

Sonunda, uykusuz ve bitkin bir halde ortak salona çıktım. Loş lambanın titrek ışığında, Regulus'u koltukta oturmuş, derin düşüncelere dalmış bir şekilde gördüm. Salonun sessizliği içinde, Regulus’un yüzündeki endişe dolu ifade beni biraz olsun rahatlattı.

Yavaş adımlarla Regulus'un yanına yaklaştım. Regulus, endişeli halimi fark ederek başını kaldırdı ve dikkatle bana baktı. "Nasılsın Avis?" diye nazikçe sordu, sesi yumuşak ve rahatlatıcıydı. Rüyamın etkisinden kurtulamadığımı hissederek başımı salladım. Regulus'un sıcaklığına minnettarlıkla yaslandım. Bir süre ortak salonun sessizliğinde oturduk ve karanlık gecede birbirimize destek olduk.

"Regulus, çok kötü bir rüya gördüm," diye mırıldandım, sesim titreyerek. "Uyandıktan sonra tekrar uyuyamadım. Çok gerçek gibiydi." İçimdeki korkuyu ve üzüntüyü paylaşarak rahatlamak istiyordum.

Regulus, elini omzuma koyarak bana destek verdi. "Anlatmak ister misin? Seni dinliyorum," diye cesaretlendirdi.

"Sağ ol Regulus," diye cevapladım şükranla. Rüyamın acı veren detaylarını anlatmaya başladım. Amcam Cormac McLagen'in beni evlatlık alıp Voldemort'a vermek için plan yaptığını ve bana işkence ettiğini anlattım.

Regulus, dikkatle dinledi; yüzü her anlatılanla birlikte daha da ciddileşti. "Bu çok ürkütücü, Avis," dedi yumuşak bir sesle. Omzuma güven veren bir el koyarak, "Ama burası Hogwarts. Burada güvendesin. Amcan ya da Voldemort seni rahatsız edemez. Seni seven ve koruyan arkadaşların var," diye ekledi.

Başımı salladım ve Regulus'un sözleriyle biraz olsun rahatladığımı hissettim. "Teşekkür ederim Regulus. Senin desteğin çok önemli benim için," dedim, ona minnettarlıkla baktım. Biraz daha sessizce oturduk, Regulus'un yanında huzur bulmaya başladım ve rüyamın izleri yavaş yavaş silindi.

Gecenin ilerleyen saatlerinde yeniden uyumayı denemek için yeterince yorgun hissettim. Regulus, bana iyi geceler dileyerek yatakhaneme kadar eşlik etti.

Regulus’a kırık bir sesle, "Yanımda kalmanı istiyorum," diye söyledim.

Regulus başını salladı ve yanımdaki yatağa geçti. Bana sıcak bir sarılma vererek, "Seninle kalacağım, Avis. Artık rahat olabilirsin. Ben buradayım," dedi.

Regulus’un kollarında bir güven ve sakinlik duygusu hissettim. Gözlerimi kapadığımda, yalnız olmadığımı bilerek sonunda huzura kavuştuğumu ve uyuyabildiğimi fark ettim.

Ancak kısa bir süre sonra, aynı korkunç rüyayı tekrar gördüm. Bu sefer uyanmak daha zor oldu. Rüyada, Cormac beni öldürmeye çalışırken, Voldemort da oradaydı. Panik içinde uyanarak, Regulus’un kollarına sarıldım.

"Regulus!?" diye feryat ettim.

"Evet, benim," dedi Regulus, panik içinde uyanan beni dikkatle izleyerek. "İyi misin? Rüya mı gördün?"

"Evet, rüya gördüm. Aynı rüyayı yine gördüm. Cormac beni öldürmeye çalıştı. Voldemort da oradaydı," dedim, gözlerim korkuyla açılmış bir şekilde.

"Sadece bir rüya, Avis. Sadece bir rüya. Gerçek olamaz. Burada, benimle güvendesin. Cormac ya da Voldemort sana dokunamaz," dedi Regulus, beni yatıştırmak için elini elimin üstüne koydu ve kendine çekti.

"Gerçek mi? Gerçek olmadığına emin misin?" diye sordum, hala titreyerek.

"Evet, eminim," dedi Regulus, elimi sıkarak. "Burada, benim yanımda, güvendesin. Hiçbir şey sana zarar veremez." Regulus, beni kucaklayarak rahatlatmaya çalıştı. Regulus’un sıcaklığı ve güven verici kollarında huzur buldum ve sonunda yeniden uykuya dönebildim.