Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sevgili hayalet okuyucu arkadaslaroylarinizi ve yorumlariniziesirgemezseniz guzel olmaz mi?
Quidditch maçının coşkusunu geride bırakıp, Hogwarts'ın büyülü ormanının derinliklerine doğru yürümeye başladım. Gökyüzünde yıldızlar parlıyordu ve adımlarım yaprakların üzerinde hafifçe çıtırdıyordu. Ancak, birkaç adım attıktan sonra içimde garip bir his belirmeye başladı. Sanki birisi sessizce beni izliyordu, özellikle de Cormac Mclaggen. Annemin kuzeni ve bana göre amca sayılabilecek kişinin beni takip ettiğini düşündüm. Bu düşünce içimi rahatsız etti ve tüylerimi ürpertti.
Hızla geri dönmeye karar verdim. Ormanın karanlığından kaçar gibi koşarak nefes nefese Gryffindor kulesine vardım. Arkadaşlarımın sıcak ve güven veren etrafı beni hemen rahatlattı.
Endişeli yüzümü gören arkadaşlarım etrafımda toplandı. Lily, yüzümdeki solgunluğu fark edip endişeyle sordu, "Avis, ne oldu? Yüzün neden bembeyaz?"
Derin bir nefes alarak yaşadıklarımı anlatmaya başladım: "Ormana gitmiştim, sadece biraz yalnız kalmak ve düşünmek için. Ama orada olmamam gerektiğini hissettim. Cormac'ın beni takip ettiğini düşündüm ve bu düşünce beni gerçekten korkuttu."
Lily şaşkın bir şekilde, "Ailenden biri neden böyle bir şey yapsın ki sana?" diye sordu.
Gözlerimi kaçırarak, geçmişimi anlatmaya başladım: "Büyülü dünyanın karanlık ve karmaşık bir köşesinde doğdum. Annem Vera ve babam Sirius Black'in arasında bir çocuktum. Annemin ölümünden sonra, tüm suçlamalar babama yüklendi. O, masum olduğuna yemin etti, ama öfkesiyle kontrol edilemez bir portal açtı. O portal, beni annemin ölümünden kaçışa ve belki de bir gün gerçeği ortaya çıkarışa götürdü."
Gözlerimi kapatıp devam ettim: "Portal, beni Hogwarts'ın kapılarına bıraktı. Burası benim için hem bir sığınak hem de yeni bir başlangıç oldu. Hogwarts'ta büyücülük sanatını öğrenmeye başladım ve annemin ölümünün ardındaki sırları çözmeye çalışıyorum. Ama geçmişim peşimi bırakmıyor. Cormac, annemin kuzeni ve aile içindeki tek destekçim olarak görünmesine rağmen bana karşı belirsiz bir tutum sergiliyor. Onun gölgesinde büyüdüm ve Hogwarts'a geldim. Ancak Cormac'ın gizemli ve beklenmedik hareketleri, burada hayatımı tedirgin eden bir unsur haline geldi."
Bir süre sessiz kaldıktan sonra gözlerimi arkadaşlarıma çevirdim ve, "Hogwarts'ta geçirdiğim zamanı, annemin ölümüne dair gerçeği arayarak geçiriyorum. Belki bir gün, babam Sirius Black'in masumiyetini kanıtlayacak ve ailemizin adını temize çıkaracak delilleri bulacağım," dedim.
Arkadaşlarımın gözlerinde destek ve anlayış gördüm. Onların varlığı, bu karanlık düşünceleri biraz olsun
