BAKAS NG KAHAPON [COMPLETED]

CHAPTER EIGHT

Pinagpasalamat ni Czarina na halos mga bata ang mga gurong sumalubong sa kanila ni Rorik sa Bataan Polytechnic College at siyang nagdala sa pagdadausan ng awarding. Safe ang identity nilang dalawa. Maliban sa dati niyang kindergarten teacher na si Mrs. Anita Adlawan, wala nang nakakakilala sa kanila roon.

The awarding ceremony was uneventful. Nakuha niya ang parangal nang walang sagabal o kung ano pa mang eksena. Kaso, nasapawan siya ni Rorik. Ang pahayagan nila ang star dapat sa seremonyang iyon subalit mas tinilian at pinalakpakan ang ex niya nang tawagin na ito sa entablado para bigyang parangal din sa suporta nito sa mga iskolar ng eskwelahan. Tila lahat ng kababaihan doon ay nabighani ng gandang lalaki ni Rorik. Naging interesado pa ang iba kung mayroon silang relasyon nito dahil halos sabay daw silang dumating.

"Baka nobya ni Sir Rorik iyan?"

"Tingin ko, hindi. Kasi hindi sila sweet sa isa't isa."

Pasimpleng lumingon si Czarina sa mga nagsalita. Nagkakatitigan sila ng isang magandang estudyante. Pinamulahan ng mukha ang dalagita. Marahil naisip na nitong narinig niya ang usapan nilang magkaibigan. Yumuko ito nang bahagya sa direksiyon niya at kinalabit pa ang kasama. Umalis sila sa bandang likuran niya.

Mayamaya pa'y may tinawag sa entablado. Umakyat ang magandang estudyante. Napakurap-kurap si Czarina nang marinig ang rason kung bakit. Ito pala ang nangunguna sa lahat ng mga iskolar na pinapaaral ni Rorik at ngayo'y kinakamayan na ng huli at kino-congratulate sa kanyang achievement. Ayaw man niyang aminin, pero may kakaiba siyang naramdaman. Iniwas na lang niya ang mga mata para hindi na masaksihan ang nagaganap sa entablado. Napatingin na lamang siya rito nang marinig ang hiyawan at palakpakan ng audience. At nakita niyang nakaakbay na pala ang dating nobyo sa kilig na kilig na dalaga habang kinukuhanan sila ng larawan.

"Bagay!" sigaw pa ng isang bakla sa audience.

Ang sarap ng tawanan ng lahat. Sa palagay ni Czarina, alam ng lahat na crush ng dalaga ang kanyang benefactor.

Laking pasalamat ni Czarina nang matapos na ang awarding. Hindi na kasi dumalo si Rorik sa munting salu-salo dahil may sumundo rito. Although Czarina felt kind of disappointed na hindi na ito makakasama, nagpasalamat na rin siya lalo pa't naispatan niya sa grupo ang echosera niyang kindergarten teacher na tanong nang tanong na naman tungkol sa naging buhay niya sa Maynila.

"Magkakilala pala kayo ni Ms. Garza?" anang presidente ng eskwelahan kay Mrs. Anita Adlawan. Nagpalipat-lipat ang tingin nito sa kanila ng dati niyang guro.

"Yes, sir. Estudyante ko po si Ms. Garza nang kinder siya at kilala po ang pamilya nila Czarina dito sa Bataan noong araw."

Pagkarinig doon, biglang kumulo ang tiyan ni Czarina sa kaba. Ang lahat kasi ng nakakilala sa kanya ay alam din ang kanyang love story. Naging usap-usapan siya sa kanilang nayon noon dahil sa pagsuway niya sa kagustuhan ng ama. Umibig siya sa isang kargador sa palengke na ginawang scholar ng kanilang private school. Umabot pa sa puntong nagmuntik-muntikanan na silang magtanan. Nasaksihan ng mga malalapit nilang kapitbahay ang mga eksena sa labas ng mansion noon kung saan pinapahabol sa alaga nilang pitbull si Rorik. At ayaw niyang maikuwento na lang bigla iyon ni Mrs. Adlawan sa presidente ng Bataan Polytechnic College. Nahihiya siya na makita nitong parang nabaliktad na ngayon ang sitwasyon. Ang dating nobyo na inapi at hinamak ng kanyang ama ay mas nakaaangat na sa buhay ngayon.

"Maraming salamat, ma'am, pero tingin ko hindi naman kami ganoon ka kilala," salo agad ni Czarina bago pa makasagot si Mrs. Adalawan. Pagkasabi no'n, hinarap niya ang presidente ng eskwelahan at sinabing, "Oo nga pala, Dr. Puno, nagpaabot ng pasasalamat sa inyo ang aking boss, si Sir Ed Santos. Ikinararangal daw po niya na mapili ninyo --- ng estudyante ninyo ang aming pahayagan para bigyan ng ganitong karangalan kahit nagsisimula pa lamang kami."