BAKAS NG KAHAPON [COMPLETED]

CHAPTER NINETEEN

Naguguluhan si Czarina. A part of her wants to quit her job, but another part says otherwise. Paano niya itatawid ang buhay nilang mag-ina? Oo nga't nabigyan ng eskwelahan ng full scholarship ngayon si Rory, pero marami namang iba pang gastusin tulad ng gamit sa eskwela, damit, field trips, at kung anu-ano pa. Sa damit pa lang, hirap na siyang bigyan ito ng something na hindi naman nahuhuli sa mga kaklase. Mayroon kasi silang no-uniform Wednesday.

Although hindi mapaghanap si Rory, sinisikap pa rin niyang magkaroon ito ng bagong damit kahit once a month lang. Sa sitwasyon kasi nito na laging nabu-bully, ayaw niyang maging dahilan ng pang-aapi rito ng ibang bata ang paulit-ulit nitong pagsuot ng lumang damit.

"Ignore the woman. Magsasawa rin sa pang-aapi sa iyo iyan," ang laging advice sa kanya ng kaibigang si Emily. Na ang ibig sabihin ay si Wynona. Ganunpaman, may mga pagkakataong hindi siya nakakatiis. Lalo pa kung nananadya talaga ang bruha. Tulad ngayon.

"I was the one who approved those stories, Wynona," aniya in gritted teeth. "Nasimulan na natin ang pag-serialize ng interview ni KD-11. Bakit hindi pa natin ituluy-tuloy? That is what the public want to read. Nag-survey tayo nito, remember?"

"That was weeks ago, Czarina. Don't you look at our numbers? Nakita mong hindi tayo nag-improve kahit na naglagay tayo ng special feature tungkol kay KD-11. Ano pa ang gusto mong proof na naka-move on na ang Filipino readers natin sa lalaking iyon?"

"What are you talking about? We did not lose our readers. Katunayan, nadagdagan pa tayo!"

"Yeah. A few thousands was enough to cover the cost of interviewing him." And she rolled her eyes. Na-tempt si Czarina na dukutin ito, pero nagpigil siya.

"Anong cover the cost ang pinagsasabi mo? He returned the check for crying out loud!"

"Still. Hindi lang ang talent fee niya ang tinutukoy ko rito. Sayang ang espasyo sa paper natin kung gugugulin lang sa walang kwentang interview tungkol sa isang athlete na hindi naman naglalaro for the country. Ano'ng pakinabang natin sa kanya? Saka, tigil-tigilan na natin itong paglulumuhod sa mga foreigners porke may isang patak ng Filipino blood! That's all I wanna say."

"May I remind you whose idea this is? Hindi ba't ikaw ang atat na maisali ang interview sa kanya sa bi-weekly paper natin? Kayo ni Luisa. This was your project."

"The keyword is 'was'. Yes, this WAS our project na inagaw mo."

"Iyan ba ang dahilan kung bakit tayo nagtatalo ngayon? Dahil the guy chose me over you and your friend? Dahil ako ang pinili niyang mag-interview sa kanya?"

Ganoon sila nadatnan ni Ed Santos. At nagalit ito. Imbes daw mag-isip ng maaaring ikaganda ng kanilang papel ay away ang inaatupag nila.

"To settle this issue, I want this fvcking athlete's interview totally scrapped from our paper! And that's final!" galit nitong wika at binagsak sa table ni Czarina ang panibagong memo na nagsasabi na hindi lang ang bi-weekly paper nila ang nagkaroon ng budget cut ngayong buwan kundi ang daily newspaper na rin. Hindi raw satisfied ang mga investors nila sa lackluster performance ng dalawang publications.

"Sampong newspapers at bi-weekly papers lang ang sumali sa ginawad na parangal ng Journalist Association of the Philippines nitong nakaraang buwan at kasali tayo roon, pero ni isa sa atin walang naipanalong award! Kasi, imbes na mag-isip ng makabuluhang kuwento, heto kayo at away ang inaatupag n'yo lagi! Punyeta! Nadawit tuloy ang dailies namin sa pesteng performance ninyo!"

Napanganga si Czarina nang makita ang panibagong slash sa budget nila. Ang laki! Kung susumahin lahat ng kinaltas simula noong unang memo na natanggap niya, halos forty percent na ng original budget ang tanggal. Paano na ang ibang kuwentong pina-follow up ng team niya? How would they even do a story na ang main informant ay nasa ibang probinsya kung halos wala nang budget for travel and accommodation?