My Happiness

Prologue

“Who would want to be with someone like me?” Zenaida asked after her friend questioned her if she already has a boyfriend.

“What do you mean? Ang ganda mo kaya!” Janine, her friend, exclaimed. “Maganda na nga matalino pa!” dagdag na sabi nito. “Oh Sa'n ka pa?”

Zenaida sighed as she closed the book she was reading. “Hindi naman.”

“Ano ka ba!” sabi ng kaibigan at marahang pinalo ang hangin. “Totoo nga ang sinasabi ko. Maganda ka at matalino ka. I'm sure maraming nagkakagusto sa'yo. Nahihiya lang siguro sila umamin.”

Zenaida looks at her friend sadly. “Nahihiya? Okay. Hindi ko nais na mag-boyfriend. Magiging isang problema lang ako sa relasyon.”

“I doubt,” her friend said smirking. “Darating din ang time na may magugustuhan ka. Saka, anong magiging isang problema ang pinagsasabi mo? Don't think that way.”

Zenaida sighed again. Hindi kasi alam ng kaibigan niya ang pinagdadaanan nito. Wala siyang balak magsabi sa kaibigan. Ayaw niyang makadagdag sa mga problema ng kaibigan.

“Natahimik ka, Zen. What's wrong?” sabi ng kaibigan nito at tinignan si Zenaida na may halong pag-aalala.

“Nothing,” malumanay na sagot ni Zenaida.

“Anong gusto mo kainin? Kanina pa tayo nakatambay rito. Gutom na ako,” sabi nito at napabasungot.

Natawa naman si Zenaida. “Kahit ano na lang. Bahala ka ng pumili, ikaw din naman kasi ang magbabayad.”

“Loko ka talaga. Ako na naman. Ang kuripot mo ngayon ah.”

Natawa na lang ulit si Zenaida. “Gutom ka na, 'di ba? Bili na.”

Napabasungot si Janine. “Zen naman. Sige na.”

Dinampot ni Zenaida ang bag nito at kinuha ang kaniyang wallet mula sa loob. Binuksan niya ang wallet at saka kumuha ng 100. Napapangiti naman si Janine. Excited siyang makuha ang ibibigay ni Zenaida.

Iniabot ni Zenaida ang pera. “Ayan, 100. Dagdagan mo na lang.”

Napatalon sa tuwa si Janine saka kinuha ang 100. “Yes! Tara na, bili na tayo.”

Zenaida sighed. “Tinatamad ako. Ikaw na lang. Ikaw naman ang gutom,” nakangising sabi nito.

“Fine!” sabi na lang ni Janine at tumalikod na ito saka naglakad palayo.

Pinagmasdan naman ni Zenaida ang papalayong si Janine. Napaisip siya, “Lagi na lang ginugutom ito. Kain nang kain, hindi naman tumataba. Sana all.”

Nagbasa na lang ulit si Zenaida. Abala siya sa pagbabasa nang biglang tumunog ang phone niya. Kinuha niya ang phone niya mula sa kaniyang bag at tinignan kung sino ang tumatawag. Unknown number.

“Sino naman 'to? Baka isa na naman sa mga kaklase ko. Masagot nga,” sabi ni Zenaida sa kaniyang isip.

“Hello. Sino 'to?”

“Hello,” sabi ng nasa kabilang linya.

Pagkarinig ni Zenaida sa boses ay tila bumilis ang tibok ng puso nito at napangiti.

“Sino 'to?” ulit na tanong ni Zenaida. Nais niyang malaman kung kaninong boses ang narinig niya. Gustong-gusto niyang malaman.

“I'm sorry to call you, Miss. Namali ata ako ng number na napindot. I thought it was my friend. By the way, I'm Yuhan.”

Napangiti si Zenaida. “What a nice name,” sabi nito sa kaniyang isip.

“Oh Hi, Yuhan. Nice to meet you.”