“New year na new year, Ida. Bakit malungkot ang asawa ko?”
“Feel na feel mo talaga akong tawaging asawa, ‘no?”
“Ayaw mo ba? Magiging asawa Rin naman kita e. Ilang years pa ba hintayin natin?”
“Two or three, I guess. Hindi ka pa ba uuwi sa inyo?”
“Pinapauwi mo na ako? Ito na oh, nakauwi na ako sa’yo.”
“Yuhan ka talaga. Oo na! Gutom na ako.”
“Gutom ka na naman. Marami naman kayong handa, tara sa kusina.”
“Carry me.”
“You have feet to walk, girl!”
I pouted. “Are you saying I’m heavy that’s why you don’t want to carry me?”
He chuckled. “Ikaw talaga. Tara na nga.” Lumapit siya sa akin at binuhat. Para kaming bagong kasal. Ehe.
Nakasalubong namin si kuya Zelo.
“Hindi ka na bata para buhatin, Ida. May paa ka naman.”
“Kuya naman e! You’re ruining my moment!”
Tinawanan lang niya ako.
Nakarating na nga kami sa kusina.
“What does my baby want to eat?”
“Carbonara.”
“Ubos na.”
I pouted. “Sinong umubos?”
“Have you forgotten?”
Nangunot ang noo ko. “What?”
“Ikaw kaya umubos kanina.”
“Iyon na ‘yong last? Kainis naman. Then spaghetti na lang.”
“Okay.”
Kumuha siya ng plato at dalawang tinidor saka niya nilagyan ‘yong plato ng spaghetti.
“Bakit mo dinamihan?”
“I’ll eat with you.”
“Pwede ka naman sa separate plate ah.”
“Ayaw ko nga.”
“Hmp! Fine.”
Nagsimula na kaming kumain ng spaghetti.
“Kailan enrollment n’yo for second sem?” tanong ko kay Yuhan.
“Next week. Kayo?”
“Next week din. Sana online enrollment ulit.”
“Why?”
“Nahiya ako lumabas.”
“Dahil?”
“Laman ba naman ako ng ano...”
“Zenaida ko, be confident enough. Okay? Huwag mo ikahiya ‘yon.”
“Oo na nga.”
Naubos na namin ang spaghetti kaya bumalik kami sa kwarto ko at naglaro ng ML.
* * *
Finally! Exam is over. Matatapos na naman ang taon na ito. Next year, second semester as third year and fourth year na ako after.
Ilang months na rin ang lumipas. Oh my! It’s almost a year pa nga e. Na-busy lalo kami sa pag-aaral. Hindi Kami masyado nagkakausap nang matagal ni Yuhan at hindi ko rin nakikita. Last na pagkikita namin ay noong January pa. He will be coming naman daw dito with his family ulit. I was glad na kumpleto silang pupunta rito. Syempre, na-survive ng tatay nila ang kidney transplant operation.
BINABASA MO ANG
My Happiness
RomanceHappiness is a choice. If you want to be happy, do what makes you happy. She is Zenaida Alonzo who is addicted to poetry. Every poetry of her contains pieces of her life story... sooner or later, she will be crafting poems that contains pieces of h...
