Doktor Civanım // • HyunHo •

•34

-Minho-

Gecenin bir yarısı aklım asla başımda değilken ona yeterince kızıp evden çıkmıştım. Sanırım saatler geçti, onlarca arama ve mesaj...
Hiçbirine bakacak kadar sağlam hissetmiyorum. Sorun büyüktü, sorun gerçekten büyüktü. Sorun bendim.

Ne yapıyordum? bu çocuğa karşı hislerim neydi?  artık lafı dolandırmak istemiyorum. Bu aptal çocuk beni kendine aşık ettirdi. Ben hâlâ bunları sorguluyordum üstelik.
( Yazar notu: AL NEFES AL AMK AL)

Bir insana aşık olmak bana hep saçma gelmiştir, ne bileyim ben... Bir kitaba, bir müziğe, bir manzaraya...bazen bir geceye. İşime, ya da umut olacak sabahlara. Ben hep bunlara aşık oldum. ( Yazar notu: kendimden bir parça koymasam ölürdüm) Jisung'u söz konusu etmeyin. Ben ona da aşık olmadım. Ama bu çocuk. Bana kendimi sorgulatıyordu.

Nasıl bir çıkmaza girmiştim, aşk neydi? Aşk uyuşturucuydu. Ve ben bu zehiri almaktan asla çekinmiyordum artık. Ne yaptığım veya ne yapacağım umrumda değildi, şuan sadece yol bitene kadar yürüyorum. Kendimi o kadar kötü hissettim ki. Yol hiç bitmedi. Her şey benim yüzümdendi.

Belki abartı gibi gelebilir, fakat günlerce, haftalarca.. Hyunjin'in hafıza kaybına çözüm bulmaya çalıştım. kendimi çok zorladım. Onun için çok üzüldüm. Hepimiz öyle. Sürekli bir umut bekledik,her lafımıza, her sözümüze  dikkat ettik. Fakat o , iki hafta boyunca hiç çekinmeden bize yalan söyledi. Koskoca iki hafta. Üstelik rolünü çok gerçekçi oynadı. Bu yaptığı hepimizi üzmüştür. Fakat ben, ona aşık olan aptalın teki ben..bu hareketine üzülmedim, çok çok kızdım.

Düşüncelerimden zorla sıyrıldığım sırada gözüm kanayan eklemlerime değdi, elimi nereye vurduğumu bile hatırlamıyorum. Asla umursamadan gördüğüm ilk banka oturdum. Sakindim. Yani sanırım. Sadece onu orada öylece bıraktığım dakika aklımın ucundan çıkmıyordu, hala susmak bilmeyen bildirim sesleri ile mecburen açtım telefonu.

Hyunjin & minho
------

Schatz 🖇️:

Hyung
Neredesin
Saatler oldu
Bakacak mısın artık..?

(23:45 gönderildi)

Min, özür dilerim.
Gerçekten.. hiçbir faydası olmaz
Biliyorum fakat
Özür dilerim.
Seni ne kadar sevdiğimi biliyorsun.
İki hafta için binlerce kez özür dilerim sevgilim.
Ama beni buna mecbur bıraktın.
Bana bunu yaptırdın..

(00:21 gönderildi)

Bak her geçen dakika
Daha da korkuyorum
Nolursun eve dön artık
Yada nerede olduğunu söyle
Geleyim
Konuşalım olur mu?
Bana kız bağı çağır istediğini söyle
Fakat beni yüz üstü bırakma min
Lütfen
Sana ulaşmama izin ver
Zaten çok imkansızsın zarif ruhlu aşkım
Yorma bizi.

(00:48 gönderildi)

Min'im hâlâ gelmedin...
Evine neden gelmiyorsun?
Gideyim mi?
Geleceksen eğer söz.
Söz veriyorum giderim
Ama gel artık..
Hava bu gece çok soğuk
Kızdın sen
Ceketini de almamışsındır.
Arabanın anahtarları da evde
Nereye gittin?
Kaçıncı olduğunu bilmiyorum...
Fakat yine arıyorum.
Nolursun
Aç
En azından sesini duyayım.

Yazıyor....

--------

Mesajları okuya okuya biraz daha durdum orada, arıyordu. Açmalı mıydım bilmiyorum. Biraz bekledim, çıktım sohbetten. Bir kez daha aradı, yine açmadım. Felix'in aramasını görünce açmasam başıma gelecekleri bildiğim için mecburen açtım.