Doktor Civanım // • HyunHo •

• 39 - FİNAL- " BU NİKAH KIYILAMAZ!"

Haftalar önce buraya mis gibi bir final yazmıştım, fakat silinmiş... tekrar yazıyorum ne kadar olursa artık 😭💗-

- Minho-
👽

" Hyunjin bence bu daha çok yakışacak hâlâ onu mu istiyorsun?"

" Jejo ağzını yüzünü si- "

" La sus! Söz dinle azıcık."

Akşama düğün var ve biz onca işin arasında Hyunjin'in damatlığı üzerine karar kılmaya çalışıyoruz. Oysaki biz seçmiştik. Eninde sonunda ayağa kalkıp Jeongin'in elinden aldığım damatlığın üzerine kendim de dahil hepsini odadan attım. Hyunjin sonunda yalnız kalmış ve hazırlanmaya başlamıştı. Zaman su gibi akıp gidiyordu resmen. Ne ara tanışmış ne ara evliliğe kadar gelmiştik. Gün de çok hızlı geçiyordu. Her ne kadar sabırsız olsak da..

---

" Hyunjinieee umarım gelinlik giymişsindir!!! "

" Ananı giydim lix. "

" Anama mı laf etti o!"

" Yok canım. "

Onları kapının önünden çekmeye çalışsam da izin yoktu.

" Düğünden önce gelini göremezsin damat parçası."

" O niye?"

" Uğursuzluk cahil oğlu cahil!"

" Jejo salak mısın herkes aşağıda bizi bekliyor hâlâ mı göremem?"

" Biz nihak kıyar sana göndeririz paşam. Hatta merak etme paket bile yaptırırım. Üzerine de özenle' kırılmayacak eşya sikin anasını' yazarım hahahhaha!!! "

Felix'in attığı kahkanın üzerine Jeongin'i almış ve onun yanına bırakmıştım. " Aşağı inin."

Sesim biraz yüksek çıkmış olabilir. Neyse ki bu sayede hepsi toz oldu.
Felix ne kadar yalvarsa da çifte nikahı kabul etmemiş onu da kovmuştum. Haha.

Kapıyı tıklatmamın üzerine ömrümü uzatacak o ses kulaklarıma doldu.

" Kocam değilsen giremezsin."

Gülerek içeri girdiğim sırada bembeyaz damatlığı ile aynanın karşısına saçlarını düzeltiyordu. Yavaşça yanına yaklaşıp arkasından sarılmış boynuna kısa bir öpücük kondurup biraz daha yaşamak için kokusunu içime çekmiştim.
Belindeki ellerimi tutmuş bana derince gülümsemişti.

" Aşağı inme.."

" Ne? O neden?"

" Çok güzelsin. Görmesinler."

" Ah Min!"

Gülerek aynaya dönmüş birkaç tutamını daha düzeltmişti. Elimi cebime atıp çıkardığım kutudan sonra aynadaki bakışları beni buldu. Gözleri diyorum. Biraz daha baksam ölür müyüm..

Ne yaptığımı izlerken takımından bir iki ton daha açık beyaz İnci kolyeyi çıkarmış ve gözleri parlarken yavaşça boynuna takmıştım.. bana döndüğü sırada düzelttiğim kolyenin yanında açıkta kalmış tenine küçük bir öpücük bırakmış öyle ona dönmüştüm.

" Min.."

" Bebeğim?"

" Bugünü ağlamadan bitirebilir miyim sanmıyorum!"

Saçlarını okşamış, parıldayan gözlerinden öpmüştüm.
" Ağlama güzelim, mutluluktan bile olsa dökülmesin güzel gözlerindeki yaşlar. Sonra nasıl yaşarım."