Doktor Civanım // • HyunHo •

12•

Ah bu fic
Git gide hoşuma gidiyor..
🖤

-

--
Sabah uyandığımda yanımda değildi. Çok da şaşırmadım aslında..
Yataktan çıktığımda kendimi bir nebze daha iyi hissediyordum. Yani birkaç gün öncesine oranla..

Zorla da olsa alışkanlık meselesi niyetine duşa girdim. Su beni biraz daha kendime getirmişti. Evde olacağım için rahat bir şeyler giyinip aşağı indim.

Etraf topluydu, mutfağa gireceğim sırada kapıya asılı mavi bir post-it üzerine yazılmış birkaç şeyi görünce beklemeden elime aldım. Neyin nesiydi?.

" Günaydın doktor! Kahvaltınız dolapta, ilaçlar hemen yanında. Onları içip güzelce beslenmeyi unutmayın.. ateşinizi kontrol edip bana yazın. Aksi takdirde sabah yönetim tarafından zorla getirildiğim bu hastaneyi terk edip yanınıza geleceğim. Afiyetle yiyin:) sizi seviyorum!"

Sabah sabah beni az da olsa gülümseten bu baştan aşağıya ince düşünce yatan notu aynı yerine asmış ve dediklerini yapmaya başlamıştım.

Yanlış anlamayın, ona uymak için değil. Sadece iyileşmek için yapıyordum.
Az da olsa zorla bir şeyler yemiş, mutfağı toplayıp ilaçlarımı içmiştim. Sonuncuyu içtikten sonra çıkıp telefonumu elime almıştım ki Hyunjin'in görüntülü araması ekranda belirene kadar... Açmak başıma bela almak demekti evet.

Fakat açtım. Anında beni güler yüzlü bir surat karşılamıştı.

" Günaydın doktor!"

" Günaydın Hyunjin.."

" Nasılsınız?"

" Daha iyiyim. Yemek ve ilaçlar için, sağol."

" Önce ateşinizi ölçün bakayım?."

" Hyunjin sıcak olmadığımı hissediyorum merak etme."

" Hayır ölçün yemin olsun kalkar gelirim!"

" Bela mısın sen?"

" Yani belalıyımdır evet."

Derin bir nefes alıp içeri girdiğim sırada sehpanın üzerindeki ateş ölçeri alıp ateşimi ölçmüş sonrasında beni bekleyen bu belaya dönmüştüm.

" Otuz altı."

" Huh güzel. Bir an dün geceki gibi olacak diye korktum.."

" İyiyim iyiyim. Sen ne yapıyorsun arada mısın?"

" Evet hemde bakın odanızdayım."

Kamerayı çevirip göstermiş sonrasında tekrar kendine döndermişti.

" Odamda ne işin var?"

" Yokluğunuzu hissetmemeye çalışıyorum diyelim."

" Abart Hyunjin!"

" Of sizi çok özledim, şu hastane işi bitse de gelsem artık."

" Gelme gelme evine git yeterince benimle uğraştın, ben iyiyim yarın hastanede olacağım ameliyatım var."

" Ama doktor-"

" Hey itiraz etme. Öyle olacak. Sen işinin başına dön kendini de çok yorma aptal çocuk."

" Tamamdır doktor kapatıyorum!"

" Görüşürüz."

" Görüşmek üzere doktor. Sizi seviyorum!!"

Öpücüğünün üzerine beni beklemeden telefonu kapatmıştı. Derin bir nefes alıp kendimi koltuğa attım. Ve nerdeyse bir gün boyunca bunu sürekli olarak yaptım...