Doktor Civanım // • HyunHo •

3•

Minho

---

Odadan çıktığımız gibi başlamıştım anlatmaya, tabi bu koskoca hastane ne kadar sürede anlatılırsa...

" Bak şimdi , öncelikle..." sesimi tekrar duyduğu anda hızlıca bana bakmıştı.  Bir yandan yürüyor, diğer yandan ona anlatıyordum. Çocuk gibi gözünü etrafta gezdiriyor, gösterdiğim yerleri anlamaya çalışıyordu.

" Bu gördüğün iki odadan ilki, Felix'e ait..kendisi aile hekimi. Bahsettiğim en yakın arkadaşım..zamanla tanırsın senin gibidir."

Beni kısaca başıyla onaylamış ve tek kelime etmemişti. Ne zamandan beri bu kadar uslusun aptal çocuk.?

" Bu diğer oda Seungmin'e ait. O da dahiliye uzmanı yakın arkadaşım olur kendisi, sonra bu katta diğer doktorlar ve uzmanlar var.."

" Aşağı kat yani en alt katı biliyorsun, acil bölümü. Diğer bir taraf uzun hikaye yolun oraya çok düşer.. bu sayede anlarsın, üçüncü ve dördüncü kat genelde..."

Yarım saatten fazla tek tek ona her bir köşeyi anlatmıştım.
Tamda tahmin ettiğim gibi asla susmadı, ve beni delirtti..

" Daha ne kadar soru soracaksın?"

" Ama doktor, anlamaya çalışıyorum!"

" Anladın mı cidden?"

" Evet evet gerçekten anladım."

" Hyunjin çok samimi soruyorum, acaba baba parası mı seni buralara getirdi?"

Sorduğum soru üzerine birkaç saniye durmuş, düşünür gibi yapıp ardından,

" Nerden bildiniz?" diye sormuştu.

Gülerek ona bakmış,

" Hiçbir şey bilmiyorsun da ondan." diyip yürümeye devam etmiştim. Odama girdiğim sırada peşimden gelmiş,

" Ama tam olarak öyle değil, yardımcı oldu diyelim.." demişti..

Eminim..
Eminim öyledir.

Bir şey demeden ona dönmüş,

" Yemek vakti sanırım, aşağı inelim. " diyip kapıya yönelmiştim..

" Ah doktor bekleyin!" beni durdurup önüme geçtiği sırada ne yaptığını anlamasamda elini yakama atmış, ve bozulan yeri düzeltmişti.

Bunu yaparken ilk kez bu kadar sakindi, gözlerim birkaç saniye onun yüzünü okumuş ardından o işini bitirip geri çekilince kendime gelmiştim.

" Şimdi inelim.. "

Onu onaylamaya gerek bile duymadan çıkıp asansörün yanına kadar gelmiştim.

Koşa koşa peşimden gelmiş düğmeye basıp beklemeye başlamıştı.
Hastane çok yoğun değildi neyse ki..ama bu çocuk beni yormaya yetmişti. İki ameliyata girsem şu kadar yorulurdum. Çok yoruyor beni çok..
Ve bu hastanede görev aldığı sürece devam edecekti.
Aldın başına belayı Min.