Hiiii!!👽💗
Minho
----
O gece dediğim gibi hiç uyumadım.
Hyunjin arada bir uyanıyor bir şeyler konuşup tekrar yatıyordu. Sabah o uyanmadan kahve söylemiş ve balkona geçip içmeye başlamıştım. Bir yandan aklımda geçirdiğimiz gece vardı... Gerçekten ne yaşamıştık biz.Bu başından beri bana takıntılı olan çocuğu kendime ait kılmam ne kadar doğruydu.? Bunu yaparken herhangi bir duygum var mıydı??. Asla bilmiyorum.
Kafamdaki soru işaretleri ile boğuşurken bir yandan evinin baktığı manzarayı izliyordum. Kapının açılması ardından birkaç adım sesinden sonra yanıma gelen şahısa bakmıştım.
" Hyung, ne zaman uyandın?"
" Birkaç saat oldu. "
Beni başıyla onaylarken benim izlediğim tarafa bakmış ayılmak için kendine zaman tanımıştı. Bu sırada bakışlarım üstü çıplak bedenine kaydı, boynu.. köprücük kemikleri , her bir yanı izler ile doluydu. Bu kadar ile gitmiş miydik gerçekten...
Birkaç dakika sonra kendine gelmiş bir şekilde üşüye üşüye içeri kaçmıştı. Onun ardından saate bakmış ve hastaneye gitmem gerektiğini anlayınca içeri girmiştim. Aşağı indiğim sırada mutfaktan gelen sesler ile oraya girdim. Kahvaltı hazırlıyordu.
Yanına gelip tezgâha yaslanmış ve " Ben çıkarım birazdan hastaneye geliyor musun?" diye sormuştum.
İşlerini yaparken bana bakmadan" Hayır biraz geç geleceğim yorgunum." diye karşılık vermişti.
Aramızda garip bir hava vardı, nedensiz bir soğukluk yada dün geceyi çözmeye çalışıyorduk. Bunu anlamış olacak ki işini bırakıp yanıma gelmiş kollarım arasına girip konuşmaya başlamıştı.
" Daha erken değil mi?"
" Hayır ayrıca bugün ameliyatım var."
" Evet doğru.."
Birkaç saniye boyunca öylece durdu. İkimizden de ses çıkmadı. Ardından fırından gelen uyarı üzerine benden ayrılmış ve hızla işine dönmüştü.
Ceketimi alıp giymiş, sonrasında telefonumu ve sigaramı alıp cebime atmıştım.
" Hyunjin gidiyorum ben.. "
Duyduğu ses ile koşa koşa yanıma gelmiş" Kahvaltı?" Diye sormuştu.
" Kahve içtim, sonra yerim bir şeyler. Sen ye."
Kapıyı açmam ile durup kapatmış ve bana sarılmıştı.Ne temas seven bir şey çıktın sen..
" Hyung.. "
" Hm?"
" Çok düşünüyorsun."
" Ne? Neyi?"
" Dün geceyi. Merak etme, herhangi bir duygu çıkarmayacağım. "
Ona bakmam ile başını kaldırıp bana bakmıştı. Ne diye bunları diyor şimdi, bir şey demeden dudaklarıma uzanmış kısa kısa birkaç öpücük bırakıp geri çekilmişti.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Doktor Civanım // • HyunHo •
Fanfic-Daha önce beyni olmayan bir beyin cerrahı görmemiştim. İlk misiniz? 09/11/2022