Doktor Civanım // • HyunHo •

•21

Hi! 👽💙
----
-Minho -

Yalnız ben hâlâ şoktayım... Bu çocuk, dakikalar önce Han'a kafa tutmayı bırakın neredeyse koskoca Mary's hastanesini babasına aldırmış, üzerine birde Han'ın son günü olduğunu söylemişti..daha ne ..daha ne olabilirdi ki.?

Sinirle odadan çıkmasının üzerine Hyunjin yavaşça bana dönmüş ve sırıtmama karşılık gülmüştü.

" Sen ..."

" Ben ne?"

" Çok arsız bir çocuksun."

Yanıma gelmeden önce kapıyı açıp etrafa bir göz gezdirmiş sonrasında kapatıp kilitlemişti.

" Heyy ne oluyor?"

Bana cevap vermeden yanıma geldiği sırada ayağa kalkmıştım.
" Hyunjin açar mısın kapıyı?"

" Ah hayır hiç açasım gelmiyor." beni benim lafım ile vuruyordu... anlık bir  deja-vu yaşadım... Derin bir nefes aldığım sırada masama oturmuş ve beni kendine çekmişti. Yok yine kafasına göre ne isterse onu yapıyor...

" Hyunjin..."

" Hm?"

"Derdin ne?"

" Ödül almayayım mı?"

" Ah cidden.."

Ellerimi iki yanına koyduğum sırada gözlerimin en derinine bakıyordu. Neden böyle bakıyorsun... Birkaç saniye durdu, sonrasında dudaklarıma uzanıp pembeliklerini bastırdı.

Şuan bizi kimse rahatsız edemezdi. Hiçbir engel de yoktu. Fakat neden onu kendi isteğimle öpemiyorum..
( Yazar notu: ANANİN A)

Bir eli enseme gittiği sırada ona ayak uydurmak adına öpücüğünü karşılıksız bırakmadım. Bu onun için ne kadar umuttu bilmiyorum..
Ellerim belini bulmuş, tişörtünden de içeri sızıp tenini okşamıştı. Beni narince öpüyor, sadece anın tadını çıkarmak istiyordu. Çok belliydi.

Masadan sıkılmış olduğumu hissettiğim an onu kucağıma alıp koltuğuma oturdum. Kucağımdaki yerini rahat bulmuş olacaktı ki halinden memnun bir şekilde öpmeye devam etti. Birkaç saniye geçmeden dudaklarımızı ayırmıştım, kızarmış dudaklarına baktıkça onu nedensizce bir daha öpme isteği uyanıyordu.

Ellerini saçlarıma atıp dağılan yerlerini bir bir düzeltmiş ardından gözlerini gözlerimden çekmeden konuşmaya başlamıştı.

" Biliyor musunuz doktor...bu hayatta çocukluğumda beri neredeyse her istediğimi hemen elde ettim.. fakat sizin sevginizi bir türlü elde edemiyorum."

Bu dediği de neydi şimdi, arkama yaslanıp onu dinlediğimi belli ettiğim sırada devam etmişti.

" Her şey genellikle istediğim gibi olurdu. Bu zamana kadar da birçok ilişkim oldu,  birçok insan tanıdım. Hepsi çok kolaydı, ama siz o kadar zorsunuz ki.. bunu gözlerinize baktıkça anlayabiliyorum. "

" Hyunjin.."

" Sizden beni sevmenizi istemeyeceğim. En  azından şimdilik, çünkü sanırım benim sevgim ikimize de yeter. Fakat birini gerçekten sevdiğinizi görürsem. O zaman çok üzülürüm."

" Ah başımın belası böyle konuşmayı kesmen gerekiyor.."

Başını göğsüme yaslamış, ve sakince kelimeleri önüme dökmeye devam etmişti.

" Hyung, dün gece olanlar..sizin için çok sıradan değil mi.? Her insanın yaptığı gibi, sıradan ve haz  dolu. Fakat benim için öyle değildi. Her saniye aklıma ayrı kazınmış. Konu zevk değildi. Konu sizdiniz ve bu zaten benim için ulaşılmaz bir zevkti."