Doktor Civanım // • HyunHo •

•32

Aklımı kaybetmemeye çalıştığım bir günün daha üzerine bölüm atalım da kendimize gelelim.

- Minho -

" Felix daha ne anlatacaksın acaba?"

" Ayol dur be, neyse işte sonra biz öpüştük!"

" Oha ne!?"

" Valla kız, ben öptüm. Zorla hemde hahahahaha ama karşılık verdi bu yüzden bir zorunluluk görmüyorum.."

" Demiyor OROPSU ÇOCUĞUYUM!"

" YA JEJO SEN Bİ DUR BE!!!"

" SUS MANYAK HERİF! NASIL BENİM MİNİK BİNNİEMİ ZORLA ÖPERSİN! IRZ DÜŞMANI!"

" MİNİK SORU İŞARETİ! MİNİK Mİ ? HAHAH KOMİK ŞEY SENİ O MİNİKSE BEN YOKUM BE!"

" SEN ZATEN YOKSUN İT."

" KES BE HADSİZ HERİF."

" AAAA!!!"

Sesler ile aşağı indiğim sırada, Jeongin ve Felix'in Hyunjin'i aralarına almış bir yandan birbirlerine laf yetiştirmeye çalıştırdığını gördüm. Ve bu bana yetti... Tekrar yukarı çıkacaktım ki felix'in sesi ile durdum.

" LİNO GEL LAN BURAYA!"

Arkamı döndüm. Hyunjin süt dökmüş kedi gibi onları çözmeye çalışıyor, sessizce oturuyordu. Ah unutmadan,o günden sonra ne mi oldu dersiniz... Tam bir hafta geçti, adam akıllı konuşamıyoruz... O gün kaçtı, şok olmuş bir şekilde kaçtı hemde... Sonrasında bundan hiç bahsetmedik, sadece ona bir şeyler hatırlatma çabalarındaydım. Az çok ailesini ve bazı çocukluk anılarını hatırlıyordu. Bana dair hâlâ hiçbir şey yoktu.

Yanlarına oturduğum sırada Felix hararetli bir şekilde bana döndü.
" Bak ben bu jejoyu sikerim.." durdu. Jeongin ona bakmış " Asıl ben seni be!" diye bağırmıştı.

" Hey! Bağırmayın. Sakin... Hyunjin, anlat ne oluyor?"

Hyunjin anında bana dönmüş, yavaşça konuşmaya başlamıştı.

" Benim kuzenim olduğunu söylediğiniz, Changbin'di sanırım.." diye devam ettiği cümlesini Felix böldü. " Kocam." Hyunjin gözlerini devirmiş Jeongin sabır çekerken devam etmişti.

" Neyse ne işte, Felix onu öpmüş. Zorla ama , Jeongin de buna kızıyordu, sonra birbirlerine girdiler."

" Yok ben daha bir şeye girmedim, saçını başını yolarım senin LİX! "

" Götün yiyorsa yap be! Jejo parçası." 

" Aaa bak hadsiz hadsiz konuşma!! "

" Sensin hadsiz inek dölü!"

" O ne alâka amına koyayım..? "

" Bilmiyorum. "

Ayağa kalkmış, Hyunjin'i ikisinin ortasından alıp kucağımda tutmuş ardından hiçbir şey olmamış gibi yukarı çıkmaya başlamıştım.

" HEY GELİN BURAYA KAVGA EDİYORUZ İZLEMENİZ LAZIM!"

" GELİN LAN TADI TUZU OLMUYOR!!! "

Onları umursamadan kucağımda duran aptal ile birlikte yukarı çıktım. Hâlâ sesler geliyordu... Sabır gerektiren bir durumdayım. Cidden.

Yatağıma oturduğum sırada kucağımdan indirmedim.

" Ah yoruldum çok konuşuyorlar."

" Biraz çeneleri düşüktür.."