Voor altijd bij jou?

14

de volgende ochtend

ik wordt wakker van elin die aan het huilen is. ik zucht en sta op en loop naar haar kamer. ik pak haar op kleed haar om en daarna kleed ik mezelf om naar men uniform ik loop naar beneden en maak ontbijt voor ons nou ja voor ons ik maak alleen ontbijt voor elin ik ontbijt de laatste tijd enorm slecht waarschijnlijk door het gemis. na het ontbijten ga ik elin af zetten bij men zus en ik rijd door naar kantoor toe. als ik het onthaal binnen kom zie ik Patrick staan ik groet hem en loop naar de refter blijkbaar ben ik als laatste. ''amai Tineke beetje verslapen'' vraagt de chef. ''nee hoezo ik ben toch niet te laat.'' ''jawel precies 3 minuten.'' ''ach jo die 3 minuten.'' ''in die 3 minuten kan er best veel gebeuren hoor.'' ''nou ik zou de volgende keer elin geen ontbijt meer geven en laten verhongeren bij men zus.'' ''dat zeg ik niet.'' ''nee maar dat bedoelt u wel zo te horen zeg maar gewoon wat we moeten doen dan kan ik veder doen.'' ''koen, Tineke, floor, Femke, Evelyn papierwerk en de rest op patrouille.'' ik draai me om en loop naar men bureau. ''niet zo goed gezind" zegt Koen. ''slaap de laatste tijd gewoon beetje slecht eet slecht.'' ''oke maar alles wel oke met je even voor de duidelijkheid.'' ''jaja alles is oke.'' ''nee is goed ben zo terug moet nog effe wat met de commissaris bespreken om te kijken of ik effe een paar dagen vrij kan krijgen.'' ''doe dat.''

pov koen

''chef kan ik effe met u praten'' vraag ik en klop op de duur. ''tuurlijk ga zitten.'' ik doe de deur dicht en ga voor hem zitten. ''vertel.'' ''ik maak me zorgen om tineke ze eet de laaste tijd niks meer en slaapt niet meer verteld ze me net ik had zelf wel door dat ze de laaste tijd niet zoveel meer eet meestal eet ze luch en wat tussen doortjes maar de afgelopen dagen doet ze dat ook niet meer en ik vroeg net of het goed ging en ze zei dat ze niet veel slaapt dus ik maak me gewoon zorgen.'' ''koen ik snap dat je je zorgen maakt en je het me nu verteld merk ik ook aan haar dat ze niet meer is wie ze was meschien is het het beste als ik er voor zorgt dat ze de hulp wilt krijgen van de politie.'' ''als we daardoor de oude tineke weer terug krijgen vindt ik het best.'' ''koen stuur tineke eens naar mij.'' ik knik en ga het kantoor uit. ''tineke de commissaris wil je spreken.'' ze kijkt me aan en zucht. ''je hebt weer over mij staan praten zeker.'' ''alles voor uwe eigen best wil tineke.'' ze zucht diep en loopt naar het kantoor voor ze de deur van het kantoortje dicht doet kijk ze me met een boze blik aan. floor kijkt me aan en staat op. ''wat is er met haar aan de hand.'' ''niks floor das gewoon tussen mij de commisaris en tineke.'' ''tineke is veranderd en ik weet ook wel dat het niet goed met haar gaat.'' ik knik en doe veder met mijn pv's. na ongeveer 10 minuten komt tineke huilend het kantoor uit en loopt rechtstreeks naar de kleedkamer. ''koen kom eens even'' vraagt de chef. ''en jongens laat tineke effies met rust laat haar alleen als het kan'' zegt de chef. ik stap het kantoor in en ga zitten. ''ik heb met tineke gesproken en ze geeft alles toe ze vertelde me ook dat ze elke avond zichzelf bekant in slaap huilt en dat ze gister met elin naar het graf van diego is geweest en dat elin zij dat papa slaapt en ze zij zelf dat op dat moment de wereld helemaal in stort en nu erger dan eerst.'' ''oke en wat gaat er nu gebeuren met tineke ik heb geen zin dat ik straks mijne beste vriendin en collega mag zien weg rotten niet echt weg rotten maar u snapt wat ik bedoel.'' ''koen ik snap je heel goed en tineke gaat gesprekjes aan met iemand van de politie hulp zeg maar.'' ''gaat dat helpen denkt u.'' ''koen ze wordt weer de oude geloof mij maar geef haar wat tijd.'' ik knik en sta op. ik loop het kantoor uit en ga naar de kleed kamer en zie haar op de grond zitten. ''WAAROM KOEN WAAROM HEB JE ZITTEN PRATEN OVER ME TEGEN DE CHEF'' roept ze huilend tegen me. ''tineke luister eens.'' ''IK LUISTER NIET MEER NAAR JE.'' ze staat op en wil de kleed kamer uit lopen maar ik pak haar vast. ''het enige wat ik wil is dat je weer jezelf wordt en dat we de oude tineke terug krijgen.'' ze zegt niks en staart naar de deur. ik laat haar los en ze loopt weg. ik kijk naar de grond en zie een klein zakmesje liggen. ik pak hem op en zie er wat bloed aan zitten. ik loop zo snel als ik kan de kleed kamer uit. ''waar is tineke.'' ''refter'' zegt floor. ''ik loop naar de refter toe. ''wat is dit tineke.'' ''das niks'' zegt ze en strekt haar arm zodat ze het zakmesje uit men handen wilt pakken. haar mouw schuift een klein beetje omhoog en ik zie een paar schrammen zitten. ik pak haar hand en schuif haar mouw omhoog. ''is dit wat je echt wilt.'' ze zegt niks. ik trek tineke mee naar het kantoor van de chef ik zet haar op de stoel en sluit de deur. ''begin maar met uitleggen.'' ''koen wat is er aan de hand.'' ''dat gaat tineke uitleggen.'' ik leg het mesje op de chef zijn bureau en hij schrikt als hij het ziet. ''tineke leg mij dit eens een keer uit.'' tineke begint te huilen. ''tineke ik wil echt niet zo tegen u doen maar ik wil gewoon niet dat ik men beste vriendin en men beste collega onder zien gaan in verdriet en zwakheid'' zeg ik en ga door mijn hurken voor haar zitten. ze staart voor zich uit. ''sorry sorry sorry.'' dat is het enige wat uit haar mond komt. ik sta op en sluit haar in mijn armen waar ze in huilen uitbarst. ''ga je me 1 ding beloven beloof je me de hulp die we jou gaan bieden ook te aanvaarden en dit niet meer te gaan doen. ''ze knikt en geeft me een dikke knuffel.