Voor altijd bij jou?

17

pov koen.

de volgende ochtend wordt ik wakker en kijk naast me ik zie dat tineke nog ligt te slapen en elin ligt ook nog te slapen. na ongeveer een kwartiertje hoor ik elin wakker worden. ''mama.'' ik sta op en loop naar haar bedje.'' ''ssst mama ligt nog te slapen kom je bij mij liggen.'' ze knikt zachtjes. ik pak haar uit haar bedje en leg haar bij mij ik pak men telefoon en zoek een filmpje op die ze graag wilt kijken. na een klein half uurtje wordt tineke ook wakker. ''mama'' zegt elin en klimt uit men bed en klimt daarna vervolgens bij tineke in bed.  ''goeiemorgen heb je lekker geslapen'' vraagt tineke. ''ja'' zegt elin. tineke gaat op der zei liggen en elin kruipt zo dicht mogelijk tegen der aan. na ongeveer een uurtje is iedereen beneden en zitten we aan tafel te ontbijten.

pov tineke

''tineke.'' ''ja wat is er eric.'' ''ik zat te denken is elin niet heel vroeg met praten.'' ''elin is daar inderdaad  heel vroeg in.'' als we hebben ontbeten gaan floor, femke, obi, evelyn, patrick, ik, koen, tom en robin naar de ski hut om onze snowboards of ski's te huren brigitte wou heel graag op elin passen en de chef voelt zich een beetje te oud om te gaan skien maar hij wou graag mee naar oostenrijk. nadat we onze skies of snowboard hebben gehuurd gaan we met de stoeltjes lift omhoog. als we boven zijn moeten we effe wachten tot robin zen schoenen in zen snowboard heeft vast geklikt. ik sta naast floor want ze is wat fotos aan het laten zien die ze gemaakt had. zonder dat ik het door had stond koen achter me met een hand vol sneeuw die hij vol in mijn gezicht duwde. mijn mond valt open van verbazing en veeg het sneeuw van men gezicht. ik kijk op en zie eric lachend voor me staan met zen telefoon. ''wacht maar ik krijg jullie nog wel en vooral jij koen.'' ''kom dan'' zegt hij uitdagend. ik glimlach en ga richting de piste. met eric en tom voor me en de rest achter me gaan we naar beneden. floor haalt me in en gaat daarna vol onderuit. ''gaat het goed'' zeg ik als ik bij haar aankom. ''ja hoor gaat ben alleen wel vol op men buik beland." "Oké." "Stond die val er op" vraagt Floor terwijl ze naar me telefoon wijst. "Ja vol." "Top'' zegt ze lachend. ze staat op en we gaan weer naar beneden. als we beneden aankomen staan de andere al te wachten op ons. ik rem zo hard dat er een sneeuw wolk over koen heen gaat. ''dankjewel'' zegt hij terwijl hij het sneeuw van zich af veegt en van zen modiel weg haalt.'' ''vindt nog steeds knap dat tineke als enige vrouw aan het snowboarden is'' zegt eric. ik glimlach. ''zullen we terug naar boven.'' iedereen knikt. als we bij de lift staan te wachten horen we tot 3 x toe een soort ring geluid. ''tom je wordt gebeld'' zegt koen. ''wat moet dat hier tom wil jij niet zo gevaarlijk doen jonge'' zegt hij. ik kijk koen aan en begin te lachen. als we later in de lift zitten zitten we over van alles te praten. ''kijk hier kan je hard dan ga je als een raket naar beneden.'' zegt eric. ''zo en dan zo en dan bam, au'' zegt tom terwijl hij zen arm stoot tegen dat ijzereding. als we boven zijn wachten we op de andere en daarna gaan we naar de skihut waar we wat gaan eten en drinken. na het eten en drinken zijn we weer wezen snowboarden en skien. ''wow dat was een goeie afdaling'' zegt eric als die bij ons aankomt. ik glimlach en loop al rustig richting het huisje. gelukkig was het niet heel ver maar 5 min lopen vanaf de piste. ''hey is er wat'' zegt koen als die naast me komt lopen. ''nee er is niks hoezo.'' ''nee je bent zo stil.'' ''oh is dat zo.'' ''ja'' zegt hij wat betwijfelend. ''kom op vertel wat er is.'' ''koen er is niks.'' ''okee als er wat is je weet me te vinden'' zegt hij en geeft me een kleine stoot waardoor onze handen elkaar een beetje aanraken. ik krijg ineens een heel apart gevoel van binnen die ik nog nooit heb gevoeld. met dat gevoel lopen we terug naar het huisje. als we daar aangekomen zijn komt elin blij naar me toe gerend. ik laat men snowboard vallen en vang elin op. ''hey prinses.'' ze glimlacht en wormt zich uit men handen en laat zich vervolgens in de sneeuwvallen. ''kom kleintje'' zeg ik terwijl ik men snowboard op pak en later in het schuurtje zet met schoenverwarming enzo. ''nee buiten spellen.'' ''oke dan.'' ''jaaaaa'' roept ze en rent door de sneeuw. ik kijk koen aan en zucht. ik loop met elin naar een stuk met heel veel sneeuw en de rest ging naar binnen. elin was bezig met een sneeuwpop maken toen ik gebeld werd door men moeder. ''heyy mam.'' ''hey schat hoe is het.'' ''goed met u en pa.'' ''met mij gaat het wel maar met papa niet.'' ''oei hoezo wat is er dan.'' ''je vader heeft longkanker.'' men wereld stort in. ''wat.'' ''sorry schat dat we je het zo moeten vertelen.'' ''nee maakt niet uit.'' ik bleef nog 10 min met men moeder praten. na 10 minuten hang ik op ik ga op een boomstam zitten. tranen stromen over men wangen. elin zit zonder iets te merken veder te spelen. ''heyy alles oke'' hoor ik koen zeggen. ik kijk op. ''heyy wat is er.'' ''men vader heeft longkanker'' zeg ik en barst in huilen uit. hij gaat voor me zitten en ik leun men hoofd tegen zen schouder. ''sinds waneer weet je dit.'' ''men moeder belde me net.'' ''ik weet het gewoon niet meer koen.'' ''wat is er dan.'' ''eerst diego nu men vader en elin die ook meer en meer van me vraagt enzo.'' koen zucht. ''ik bedoel ik hou enorm veel van elin maar soms.'' ''tien ik begrijp je je weet dat ik wil helpen he.'' ''ja ik weet het maar ik wil je niet zoveel belasten met mijn problemen.'' ''ben je nou helemaal gek geworden hoe kan je dat denken'' zegt koen. ik haal men schouders op en kijk hem. ''kom aan tineke niks is te gek dat weet je en bij deze ik help je graag met van alles.'' ik knik. hij doet zen handschoenen uit en veegt de tranen van men wangen. even later komt elin aanlopen met der handjes vol sneeuw die ze vervolgens naar me toe gooit. ''ik ben het helemaal met elin eens'' zegt koen en gooit vervolgens een hand sneeuw in men gezicht. ik kijk hem verbaast aan. ''je weet dat je die terug krijgt en hard ook.'' ''kom maar door.'' ik, koen en elin zijn nog effe rondje wezen lopen en zijn daarna terug gegaan om te eten en daarna nog lekker niks te doen.