Voor altijd bij jou?

26

pov tineke

''floor is wat'' zeg ik geschrokken. ''floor is ontvoerd al 2 dagen we proberen haar overal te zoeken maar niks en we hebben jullie echt nodig alsjeblieft kom terug.'' ''wow wow wacht ik kan niet binnen nu en 20 minuten er zijn he de eerst volgende vlucht gaat pas om 6 uur vanacht en voor dat we er zijn duurt het wel effe.'' ''wat is er'' vroeg koen. ik sta op van de bank en loop de keuken in. ''ik weet het tineke maar we lopen dood we weten het niet meer hoe we haar moeten vinden we hebben niks geen bewijzing helemaal niks het enige dat we weten is dat ze gaan wandelen is en dat ze toen meegenomen werd.'' ''oke maar even wat anders u had ons op staande voet ontslagen en nu gaat u ineens smeken of we terug komen.'' ''tineke alsjebliefd.'' ''ik ga met koen overleggen u krijgt nog een appje van mij.'' ''is goed.'' ik hang op en loop naar koen. ''koen de chef wilt dat we terug komen floor is ontvoerd en hij wil perse dat we terug komen.'' ''ik vindt goed ligt eraan wat jij wilt.'' ''schat je hoeft geen zorgen te maken ik krijg morgen de uitslag van de chemo en ik bel je meteen als ik het weet oke.'' ik zucht een keer en knik. ''wij zullen onze koffers gaan inpakken zekker" zeg ik wat zacht. Koen loopt naar boven en pakt onze koffer in terwijl ik ondertussen 2 tickets boek voor morgen vroeg. Die avond gingen we vroeg slapen en gingen we terug naar België.

~ 2 dagen later ~

Pov Koen
Vandaag zouden tineke en ik voor het eerst in lange tijd weer naar kantoor gaan en waarschijnlijk krijgen we een enorme preek van de commissaris maar dat boeide me niet. Niemand maar dan ook echt niemand kan mijn gevoelens stoppen voor haar. Tineke die is naar haar eigen huis gegaan toen we net terug kwamen uit Amerika. Ik wordt uit men gedachte door men telefoon. Ik zie dat het tineke is en neem op. "Jo tineke wat is er." "Waarom ben jij zo vrolijk ik ben zo chagrijnig als het maar zijn kan heb last van men jetlag niet normaal." "Jij ook al." "Ja enorm." "Heb je al iets over je vader." "Nee maar Meschien straks." ''oke zie ik je straks op kantoor waar we waarschijnlijk een hele preek van de chef krijgen.'' ''ach die preek kan ik wel aan het gaat het ene oor in en de andere oor uit zeggen we dan he.'' ''hoe laat moeten we op kantoor zijn.'' ''volgens mij 2 uur dus over 1,5 uur.'' ''oke ik zie je straks.'' ''is goed bye.'' ''bye.'' ik hang op en maak me alvast een beetje ready voor straks. na een kleine uurtje pak ik men spullen en rijd naar het commissariaat ik loop naar binnen en wacht tot Tineke er is. na een klein kwartiertje komt tineke aan lopen ze zucht en samen lopen we naar binnen richting het kantoor van de chef nou ja dat was onze bedoeling tot dat femke op Tineke afliep en haar een knuffel gaf. ''femke we praten straks oke.'' ''oke'' zegt ze en laat tineke los. we lopen het kantoor van de chef in en gaan op de stoelen zitten. ''koen, tineke fijn dat jullie terug zijn.'' ''oneens'' zegt tineke zacht naast me. ''wat zei je.'' ''niks ga veder met uw verhaal.'' ''floor is ontvoert al een kleine 4 dagen we zoeken haar overal maar we hebben geen enkel spoor en we hebben echt jullie hulp nodig.'' ''oke maar u keurde onze relatie toch niet goed.'' ''nee dat klopt dus daarom heb ik besloten om een van jullie terug te halen en de andere te moeten onslaan maar dat mogen jullie zelf uit zoeken.'' ''oke en wat als ik zeg dat het al lang al bijna 3 weken uit is omdat tineke er nog niet klaar voor is voor een nieuwe relatie nadat wat er met diego gebeurd is'' zeg ik. ''en dat u technisch gezien ons moet aannemen omdat we punt 1 geen relatie hebben en punt 2 we hebben ons ontslag brief nooit ondertekent dus'' zegt tineke. op dit moment is het 2 tegen 1 dus hij kan weinig doen. ''technisch gezien ben ik hier de commissaris maar ik moet jullie wel gelijk geven als jullie zeggen dat jullie geen relatie hebben dat moet ik dat maar geloven zeker.'' ''dat zou ik maar doen ja.'' ''aan het werk jongens.'' ''aan het werk dat gaat niet gebeuren technisch gezien mag je 48 uur niet werken nadat je uit een land komt met tijdverschil toevallig is het -6 uur tijdverschil tussen Amerika en België dus we zien u morgen tot morgen chef'' zegt tineke en loopt het kantoor uit. de mond van de chef valt open en ik begin te lachen. hij kijkt me aan en ik zorg dat ik zo snel mogelijk het kantoor uit ben. ik doe de deur van het kantoor dicht en ik schiet in de lach. tineke kijkt me aan. ''wat regels zijn regels'' zegt ze lachend. ''ja dat merk ik ja.'' ''ik weet niet hoe het met jou zit maar ik ga naar huis.'' ''helemaal goed tot morgen.'' ''tot morgen'' zeg ik en ga naar huis toe. als ik thuis aankom plof ik op de bank. ik zet de tv aan en ga wat tv kijken tot het tijd is om naar men ouders te gaan. ik ga na 2,5 jaar weer eens naar men ouders en als ik eerlijk ben ben ik enorm bang men ouders zaten allebei aan de alcohol. ik trek men schoenen aan men jas aan en ga naar het huis van men ouders. als ik aankom rijden komt men moeder al vrolijk naar buiten gelopen. ''hey koen lang niet gezien'' zegt ze vrolijk. ''heyy mam'' zeg ik en geef haar en knuffel. ''je vader en ik zijn gestopt met alchol drinken en we zijn nu al meer dan 3 maanden nuchter.'' ik kijk ze verbaast aan. ''als ik eerlijk ben zie je er nu wel wat verzorgder uit en ik ben blij.'' ''wij ook kom je mee naar binnen.'' ''ja is goed.'' ik doe men auto dicht en ga naar binnen. ook men vader komt blij naar me toe gelopen en ook hij geeft mij een knuffel. we praten de hele avond en ik vertel hun alles over amerika over tineke over eigenlijk alles wat het afgelopen 2,5 jaar is gebeurd. rond een uur of 11 ga ik weer naar huis toe en douch me en ga daarna gelijk slapen.