Voor altijd bij jou?

42

pov tineke

die avond waren men ouders naar een hotel gegaan en bleven daar slapen ze blijven maar een weekje jammer genoeg maar we gingen heel veel doen dat hadden we beloofd en we hadden afgesproken dat jeroen mee zou gaan naar amerika. ''wat is er schat zo diep aan het denken'' zegt koen lachend. ''oh niks ik ben gewoon blij dat we terug 1 gezin zijn jij hebt jou vader en moeder terug ik heb men broertje terug dus het gaat gewoon goed.'' ''ohja nu we het er over hebben mam en pap vroegen of we met hun mee gaan naar london rond de kerst.'' ''wat echt.'' koen knikt overtuigend. ik slaak een gilletje en vlieg hem rond zijn armen. ''ben je blij.'' ''ja heel blij.'' ''papa ikke mee'' zegt elin die naast ons staat. ''heyy wat doe jij uit bed hoor jij niet te slapen'' zegt koen en pakt haar op. ''nee ikke mama slapen'' ''nou vooruit alleen vanacht dan" zeg ik en geef haar een kus.

~ de volgende dag ~

Pov tineke.

"Schat kom eens" vraagt Koen. Ik loop de keuken uit en loop naar hem toe. "Wat vindt je van dit huis." "Ooh Nice ziet er mooi uit maar ik denk dat die best duur is" zeg ik. "Dat valt wel mee" zegt hij rn alst de prijs zien. "Dat valt inderdaad wel mee ja ik zou zeggen bieden" zeg ik. Hij knikt en trekt me op zijn schoot. Net als hij zijn lippen op de mijne wil drukken gaat de bel hij zucht en ik geef hem nog snel een kus voor ik naar de voor deur ga en hem open doe. Als ik zie dat men ouders het zijn laat ik ze binnen. "Zo en wat zijn jullie aan het doen hierzo" "niks Koen is naar huizen aan het kijken maar zullen we gaan anders kunnen we niet veel meer doen aangezien het al 5 uur is en de winkels om 8 uur al gaan sluiten" zeg ik. Men moeder knikt en we pakken onze spullen en gaan naar het centrum.

Ongeveer rond een uurtje of 9 stapte we het huis weer binnen. Mama ging gelijk naar de woonkamer en ik ging Elin op bed leggen omdat die in de auto in slaap was gevallen. Als ik terug beneden kom staan men ouders in de gang om richting hun hotel te gaan. Ik geef ze een knuffel en zeg gedag. als men ouders de deur uit zijn plof ik op de bank. koen ploft naast me en ik kruip tegen hem aan. ''ik heb geboden op dat huis maar aangezien er betere bieders zijn ben ik bang dat we hem niet krijgen'' zegt koen. ''dat maakt toch niet uit ik en als we hem niet krijgen dan pech dan zoeken we toch gewoon veder.'' ''sinds waneer ben jij zo positief.'' ''geen idee.'' ik zet de tv aan en zet elemental op een of andere nieuwe film.

~ 1 week later ~

"moeten jullie echt gaan'' vraag ik men tranen in men ogen. ''ja maar we komen zo snel als we kunnen terug beloofd'' zegt men moeder. ik geef haar een knuffel en barst in tranen uit. ik ben nooit een held geweest als het gaat om afscheid nemen. ik geef men vader en jeroen nog een knuffel voor dat ze door de doane gaan en de hoek omlopen. de hele weg naar huis zeg ik niks tegen koen als we thuis aankomen ploffen we allebij op de bank en voeren we de rest van de dag niet heel veel meer uit

~ de volgende dag ~

Ik mep de wekker uit en draai me om. Ik zucht en hoor Koen naast me grinniken "ik wil niet" zeg ik. Koen hoor ik lachen en hij drukt me tegen zich aan. "Mag ik thuisblijven" vraag ik met een lief stemmetje. "Maar dan heb ik niemand om te pesten." "Oh dus meneer wil mij alleen maar hebben om te pesten." "Nee hoor." Ik kijk hem aan zover ik in zen ogen kan kijken omdat het licht uit staat. We kijken elkaar aan voor ik het wist drukken we onze lippen tegen elkaar. "Meschien moeten we er uit en Elin naar Lisa brengen" zegt Koen als we lossen. "Meschien wel" zeg ik en we stappen uit bed om ons klaar te maken voor werk. Die avond gebeurde er iets wat ik niet had verwacht. Koen en ik zaten op de bank tv te kijken toen Elin naar me toe kwam. "Plassen." "Wat is er schat." "Plassen." "Moet je plassen." Ze knikt. "Je hebt toch luier om." " nee luier plassen" ik kijk Koen aan en sta op om vervolgens met Elin naar de wc te gaan. Waar ze voor het eerst op de wc plast. Als Elin terug de woonkamer in komt loopt ze heel blij naar Koen toe. "Ik denk dat wij even boodschappen moet doen aangezien die kleine nu in een face zit dat ze niet meer in de luier wil plassen" zeg ik tegen Koen. "Dan gaan wij toch naar de winkel" zegt Koen en met zen drieën doen we onze schoenen aan en gaan naar de winkel. Om vervolgens daar een potje te halen en wat dingetjes die Elin graag wou.