Voor altijd bij jou?

47

pov tineke

''floor de vliegtickets heb ik gekregen'' zeg ik en sta op het is het einde van de dag en ik zat nog met eric en koen te praten tot ik een berichtje kreeg van de chef uit amerika dat de tickets geboekt waren. ''echt laat eens zien'' zegt ze. ''wacht eens dat zijn business class stoelen'' zegt ze en pakt men telefoon uit men handen. ''die zijn knijter duur die kan ik niet eens betalen en vooral niet als je zo laat pas boekt" zeg ik. ''zoek eens op boeing 787 - 9 dreamliner van klm'' zegt ze. ik ga achter men computer zitten zoek het op. ''ik heb de stoel indeling gevonden welke seats hebben we'' vraag ik. ''seat 2D en 2G'' zegt floor. ''dat zijn inederdaad business class stoelen'' zeg ik. ze kijkt me aan en begint te lachen. ''wtf we gaan naar amerika en het wordt nog gekker we krijgen business class stoelen.'' zegt ze lachend. ''en zijn de koffers al ingepakt'' vraagt brigitte. ''helaas wel.'' ''tineke kom je dan gaan we naar huis'' zegt koen. ''is goed.'' ik pak men spullen en geef iedereen een knuffel en zeg ze gedag voor 1,5 jaar. ''wees voorzichtig lieverd'' zegt eric en geeft me een dikke knuffel. ''doe ik'' zeg ik en begin het een beetje moeilijk te krijgen. ''ocharme niet huilen dan begin ik ook'' zegt brigitte. ik glimlach. ik zeg ze gedag en koen en ik gaan naar de auto. thuis plof ik op de bank.'' ''waar is elin'' vraag ik aan koen. ''die blijft bij lisa eten.'' ''is goed.'' ''ik ga echt dood 1,5 jaar je niet kunnen zien'' zeg ik en kijk hem aan.'' ''i know waarom doe je dit ons aan'' zegt hij lachend. ''weet ik niet.'' ''waarom blijft elin eigenlijk bij lisa eten'' vraag ik. ''geen idee ik denk dat ze het daar te leuk vindt'' zegt koen en ploft naast me op de bank. ''als elin nu niet thuis is kunnen we daar gebruik van maken.'' ''zeg ik en kijk hem lachend aan. ''wat wil je.'' ''ik weet niet'' zeg ik wat grappend. ''je weet harstike goed wat je wilt en dat weet ik ook.'' ''in dat geval'' zeg ik en kus hem. ik hoor hem zachtjes grinniken. al kussend duwt hij me naar achteren. langzaam verdwijnt ons uniform van onze lichaam en wij waren voorlopig nog niet van plan om te gaan eten.

''ga je je omkleden want zo ga je niet'' zegt hij als ik beneden kom men men joggingspak aan. ''waarom we gaan toch niks doen.'' ''hup omkleden en trek gewoon wat leuks aan een jeans en een leuke t-shirt.'' ''oke oke ik ga al.'' ik loop naar boven en trek zoals koen had gezegd een leuke jeans aan en een t-shirt. ''wat gaan we doen.'' ''heb je je telefoon bij je en je spulletjes.'' ''ja dat heb ik ik heb men telefoon en men pasjeshouder.'' ''oke kom je.'' ik knik en stap de auto in. we rijden richting het bureau wat ik al heel raar vindt. ''voor we naar binnen gaan moet ik je blinddoeken'' zegt koen. ik zucht en laat het maar toe. ''ik loop met begeleiding van koen naar binnen en wordt ergens neergezet maar waar geen idee.'' ''doe maar af'' hoor ik koen zeggen. ik doe hem af en ik zie niks omdat de lampen uit staan. ik kijk naast me en zie vaag floor staan. ''wat is dit'' zegt floor. ''VERASSING'' horen we en de lichten gaan aan. heel kantoor is versierd en er hangt een spandoek met 'veel succses we love you'. ik kijk floor aan en geef haar een knuffel. ''het besef is er we gaan echt weg'' zegt floor en begint te huilen. die avond hebben we genoten van het afscheidsfeesteje en het besef dat we echt weg gingen was geland en dat was een moeilijk punt bij mij en floor. het feestje heeft ook niet tot heel laat geduurd omdat we er ook weer vroeg uit moesten.

~ de volgende dag ~

Met een zucht sta ik op. "Hoe laat is het" vraagt Koen slaperig. "4 uur" zeg ik. "Hmm" zegt hij. Ik grinnik en kleed me om naar een lekkere joggingpak. "Schat kom je anders heeft het geen zin meer" zeg ik en doe men laaste dingetjes in de koffer en klap die vervolgens dicht. Hij reageert niet. Ik klim op bed en kijk. "Terug in slaap gevallen schat wordt wakker" zeg ik en geef hem een kus. "Wat is er." "Kom je" vraag ik. "Ja ik kom" zegt hij en staat op. Hij kleed zich ook om terwijl ik Elin uit bed haal en omkleed. Als we beneden komen staat Koen al in de keuken. Ik zet Elin op de grond en ga naar de keuken. We ontbijten en gaan richting het vliegveld waar ik Floor en heel het korps zie staan. "Wtf doen jullie hier om 5 uur in de ochtend" vraag ik. "Dat vroeg ik me dus ook af." Zegt Floor. "Afscheid nemen en deze envelop geven die jullie pas in het vliegtuig mogen openen als jullie in de lucht zitten" zegt Brigitte. "Dat gaat moeilijk worden" zeg ik. "Kom dan checken we ons in" zegt Floor. Ik knik en we checken ons in en ga daarna terug naar de collega's. "Wat gaan jullie doen als wij richting de douane gaan" vraagt Floor terwijl ze der paspoort weg legt. "Naar kantoor onze shift begint om 6 maar we mogen wat later komen van de chef." "Oke." "Zullen wij zo naar de gate gaan want this best druk" zeg ik. "Is goed." Ik geef iedereen een knuffel en Floor doet hetzelfde. "We laten jullie wel even alleen" zegt Floor en loopt weg met de andere. "Doe alsjeblieft voorzichtig" zegt Koen. "Doe ik komt goed" zeg ik en begin te huilen. "Ik hou heel veel van je" zeg ik. "Ik ook heel veel van jou" zegt hij en kust me. Ik ga Elin een knuffel en een kus en gaf Koen nog een lange kus. Ik kijk Floor aan en ze komt naar me toe. We zeggen iedereen voor de laaste keer gedag en lopen met onze handbagage naar de douane. Als we door de douane gegaan waren zijn we naar de gate gegaan en mochten we al vrij snel het vliegtuig in waar we inderdaad business class stoelen hadden.