Doktor kan kaybettiğini ve beklemekten başka bir şey yapamayacağımızı söylediğinde mecburen dağıldık hepimiz.
Benim hiç gitmeye niyetim yoktu aslında, ama biraz itiraz edecek olursam Sana orada beni boğar diye korkup mecburen ben de gitmek zorunda kaldım.
Chanyeol ve Jeongyeon beni eve bırakıp kendileri de gittiler. İlk defa bu kadar eve gitmek istemiyordum...
Kapıyı Dahyun açtı, ben içeri girene kadar da bir dünya soru sordu ama bir tanesini bile cevaplayacak halim kalmadı.
"Jongin'e bir şey söylediniz mi?" diye sorduğumda kafasını iki yana salladı ve beni banyoya doğru ittirdi "Git elini yüzünü yıka her an ölecekmiş gibi görünüyorsun."
"Öyle olsa daha kolay olurdu." dedim ve yüzümü yıkamaya başladım.
Jongin de yanımıza geldi bizi duyunca, ama onun merak ettiği tek şey nerede olduğum ve bu saatte neden şiş gözlerle eve geldiğimdi tabii.
"Ya yok bir şey bırakın beni!" diye yükseldim ve kafamı kaldırdım. İkisi de bir anlığına durakladılar ama Jongin ardından bana doğru hamle yapıp kafamı geri eğdi "Burnun kanıyor."
Dahyun da "Sana düşündüğümden çok canına okumuş sanırım." diyerek yanımıza geldi.
Tabii bu andan sonra dökülmek zorunda kaldım her şeyi.
Burnumun kanaması durduğunda benim odama doluştuk üçümüz de, Dahyun zaten biliyordu ama Jongin'e hiç anlatmak istemiyordum şu durumdayken.
Ortalarına beni çocuk gibi oturtturduktan sonra bana baktılar. İç çektim ve anlatmaya başladım istemeden de olsa.
"Ben eve yürürken arkamdan biri geliyor gibi hissetim, Kyungsoo'yla da yolumuz yeni ayrılmıştı onun yanına döndüm." dedim ve durakladım biraz. Sonra da iç çekip devam ettim "Okulda geçen sene konuştuğum bir kız vardı, sevdiği çocuk onun yüzüne bakmamış falan. Ben de kendine bakması için tavsiye vermiştim sadece neden bu kadar büyüttüğünü de anlamadım."
"Niye takip ediyordu?" diye sordu Jongin. Oflayıp gözümü kapattım sıkıca "Elinde bıçak vardı, bana doğru davrandığında da Kyungsoo önüme geçti. O bıçaklandı işte."
Sonlara doğru titremeye başlamıştı zaten sesim "Sana canıma okudu, Kyungsoo'nun hissettiği hiçbir şeyi hak etmiyorum ben." diye ağlamaya başladım ardından. Dahyun ve Jongin'in bana sarılmasıyla destek hissetmemle hepten saldım kendimi.
...
Jeongyeon yoldan çıktı
Momo
"Sana beni salak sanıyor"
"Yanımda annesiyle telefonda konuşuyor"
"Bir de dinliyor muyum kontrol ediyor"Jongdae
"Eee"Momo
"Salak ben japon'um"Jongdae
"Minseok senden akıcı japonca konuşuyordur amk"Minseok
"Japoncayı bilmem de momo benden daha iyi korece konuşuyor"Nayeon
"Bir gram kahkaha atasım yok boşa uğraşmayın"Jongdae
"Pf ya"Junmyeon
"Hayır madem kaptırdın sen de Kyungsoo'ya neden ben bilmiyorum"Nayeon
"Kendime bile itiraf edemedim ondandır"Jihyo
"Eee ne olacak şimdi"Jongin
"Dediğini yapacak angut herif"Jihyo
"Dediğini öğrendik boşa kürek çekme"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bully ||Twicexo
FanfictionNayeon her zamanki gibi ufak bir olayı büyütüp hesabını sormak istemişti, fakat bu sefer işler umduğu gibi gitmeyecekti.