22.BÖLÜM

198 14 4
                                    

Atlasın anlatımıyla;

Evliydim artık Kumsalı engellemek için nedenim vardı. Ada ve Kumsal çok iyi anlaşıyorlar Adayı ablamın ölümünden sonra hiç böyle görmemiştim Kumsala oynuyor gülüyor onunla yatmak istiyor bugün ben ve Kumsal aynı yataktaydık bir araya gelmek istemeyen iki kişi aynı yatakta yatıyordu sabah olmuştu kalktığımda Ada ellerimizi üst üste koymuştu ikisine baktım insanı en masum göreceğiniz zaman uykudaki halidir  gerçekten de öyleydi sanki yanımda iki melek vardı. Ada yavaş yavaş gözlerini açtı Ada her sabah 6'da kalkardı çocuktu nede olsa ilk Kumsala baktı sonra bana.

"Günaydın dayıcım"

"Sana da  günaydın prensesim"

"Kumsal abla hayla yatıyor"

"Biraz uykucu galiba"

"Dayı biliyor musun aynı anne gibi kokuyor"

"Ya öyle mi nereden biliyorsun"

"Ben annemin kokusunu hep severdim ve Kumsal ablanın kokusu da aynı"

İçim cız etti yine.

"Dayı ben şimdi kalkacağım sende Kumsal ablanın başını kalbine koy onu ne kadar sevdiğini anlasın"

Bu Kumsal uyandığında kıyametin kopacağı anlamına geliyordu.

"Rahatsız etmeyelim güzelim mışıl mışıl uyusun"

"Hayır dayı koy lütfen daha rahat uyur"

Ada inatçıydı aynı Kumsal gibi dediğini yaptırmadan asla durmazdı. Dediğini yaptım Ada kalktı Kumsalın başını göğsüme koydum Ada güldü.

"Ada komik mi"

"Komik dayı ben aşağıya ineyim o zaman"

"Seni cimcime"

Ada odadan çıktı Kumsal hayla uyuyordu kokusunu içime çektim cidden çok güzel kokuyordu hayatımda gördüğüm kokladığım en güzel kokuydu. Ve sonra bende uykuya dalmıştım...

~~~~
Günler sonra ilk defa böyle huzurlu uymuştum gücümü toplayabilmiştim uyandığında ilk nerede olduğumu kestiremedim sora jeton düştü ben evlenmiştim ve yeni evimde yatak odasındaydım bir dakika biz dün Ada ile yattık ama yanımda şuan ada yoktu içimden yalvardım Allah'ım ne olur o olmasın kafamı yukarı doğru kaldırdım Atlasla sarmaş dolaştık hayır hayır kabustu bu ben Atlasla sarmaş dolaş olamazdım çığlığı bastım.

"Hayır"

Evin benim sesimle yankılandığına emindim Atlas birden sıçradı yerinden .

"Ne bağırıyorsun be"

O sırada Dilan hanımlar kapıya tıklattı.

"Oğlum kızım iyi misiniz"

Ne iyisi biz az önce oğluna sarmaş dolaştık.

"İyiyiz annem böcek gördü ondan korktu"

"He tamam oğlum"

Dilan hanımlar gitmişti.

"Ne bağırıyorsun be"

Üstüne doğru yürüdüm duvara yapıştırdım.

"Bana bak sen ne hakla bana sarıldın lan bide"

Sustum anlık hareketle beni döndürüp o duvara yasladı yüzünü yüzüme yakınlaştırdı.

"Karı koca değil miyiz biz ben bunda bir sakınca göremedim ki"

BEYAZ SİYAHHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin