Mistakes from the Past

Chapter 3

Shia Marie POV.

Pagkatapos sabihin sa'kin ni Sir Cendelle na 'i-plantsa ang damit n'ya ay agad akong dumiretso sa silid n'ya.

Bumungad sa'kin ang maraming damit na nakahanay sa kama n'ya. Napalobo nalang ang bibig ko dahil sa dami. Padabog kong kinuha ang ang mga damit at sinimulang i-plantsa.

Ilang saglit pa ay pumasok muli si Sir Cendelle at nahiga sa couch. Nakaka-distract talaga itong si Sir Cendelle lalo na at paglingon ko ay mukha n'ya ang makikita ko.

Wala man s'yang ginawa kundi ang maglaro ng cellphone n'ya. Nakakainggit, gayong ganyan din dati ang mga ginagawa ko pero kakaiba lang si Sir Cendelle because he know to do an household chores. I admitted that I'm too much spoiled that's why hindi ko alam ito and ginagawa ko na'lang ang best ko.

"Ba't amoy sunog?!" Tanong sa'kin ni Sir Cendelle at tumayo sa couch. Napatingin ako sa pinaplantsa ko at nagulat na lamang ako ng mapansing nasunog ang damit na pinaplantsa ko.

"...asan ang isip mo lumilipad Shia?!" Medyo iritado na boses ni sir habang nakatingin sa damit n'yang nasunog.

"I'm sorry young master. It's not my intention to burnt your clothes." Panghihingi ko ng despensa. Napakagat labi nalang ako habang hinihintay na sermunan na nanaman ako. Araw-araw kung marinig ang sermon nya at tila ba ito na ang aking almusal, meryenda, pananghalian at hapunan.

"Stup1d. Kapag nagsorry ka maiibalik ba ang nasunog kung damit?!" Sarkastiko nitong wika sa'kin.

"Ibawas mo na'lang po sa sahod ko young master." Wika ko at napailing-iling s'ya.

"Kung ibawas ko sa sahod mo. Alam mo bang kulang pa ang isang buwanan mo'ng kita, pambili lang n'yan!" Wika nito at itinuro ang damit n'ya.

"...Learn your mistakes, stupid! At wag na 'wag mo nang dagdagan pa ang mga kamalian mo. Pinaso mo ako, ilang beses? Ngayon sinunog mo naman ang damit ko." Dismayado n'yang wika at ilang beses na rin s'yang nagbuntong hininga. Habang ako ay nanatiling nakayuko ang ulo ko at hindi ko magawang iangat ito at salubungin ang titig n'ya.

"...palibhasa kasi puro ka kasi paganda since buhay pa ang parents mo. Sa mga gawaing bahay hindi ka marunong, akala mo kasi mala prinsesa ang buhay na meron ka, akala mo kasi na habangbuhay mo nang matikman ang buhay prinsesa . Kaya palibhasa namatay ang parents mo para mamulat ka." Hindi ko alam kung saan ako kukuha ng lakas para harapin s'ya masyado nang masakit ang mga salitang binitiwan n'ya.

"...palibhasa spoiled ka kasi ng parents mo." Dahil sa mga salitang binitiwan n'ya ay doon na ako nakagawa ng pagkakataon na sagutin s'ya.

"Please. 'wag mo nang idamay sina mom at dad dito 'wala na sila at—." Hindi ko natuloy ang sasabihin ko ng sagutin n'ya ako.

"Sa tingin mo, naging masaya kaya sila na na ang kanilang pinakamamahal na anak 'asan ngayon? Naging isang katulong. Kung wala siguro sina mom at dad, curios ako 'asan na kaya ka ngayon?"

DON'T MISSED THE NEXT CHAPTER 💚💚💚