Mistakes from the Past

Chapter 23

Shia Marie POV.

“This way ma'am.” nakangiting wika ng isang saleslady sa isang mall habang naglalakad ako at naghahanap ng mga damit na magugustuhan ko.

My eyes exploring the different part of the mall while searching a clothes that suit for me. Napatigil ako sa paglalakad nang makarinig ako ng familiar na boses.

Ayaw ko sanang lumingon pero hindi ko natigilan ang curiosity ko at napalingon sa kabilang side ng mall. Malayo siya sa'kin pero kilalang-kilala ko s'ya. He's courting a girl. Ang sweet pa nya habang tinutulungan ang babaeng mamili ng damit.

I feel the pain in my chest. It's almost 5 years na simula nung huli ko s'yang makita at ang buong akala ko ay hindi ko na s'ya minahal at ang buong akala ko ay hindi ako apektado kapag one day I face the truth that he find another girl that give him a love that I didn't provide to him whole.

Nakaramdam ako ng panghihina ng katawan ko habang tinitigan silang nagtawanan habang nakatingin sa ilang mga damit na nakasabit. Grabe pa kung makakapit sa braso n'ya ang babae.

Agad akong umalis sa lugar na 'yun. Mabigat ang bawat lakad ko habang papalayo. Para akong wala sa sariling pumasok sa kotse ko at doon napatulala. Kusa na ring tumulo ang luha ko nang hindi ko inaasahan.

Sabi pa nga nila True love can know ho to say 'paubaya'  pero bakit ang sakit? My heart are still aching. My tears didn't stop rolling down my cheeks while imagining how happy he are with those girl.

“I wish your happiness. I wish na sana hindi kana masasaktan at iiwan ng babaeng minahal mo. I happy where you are feel comfortable and happy....” I mumbled. Tuloy parin ang pagtulo ng luha ko.

“Goodluck.” lumunok muna ako sandali “...sana maging masaya ka kasama ang babaeng minahal mo ngayon......Cendelle.” bulong ko saka sinimulang paandarin kotse at pinaharurot ko ito paalis sa mall na iyon.

———۝———

Nagmukmok ako magdamag sa silid ko habang iniisip ang nangyari kanina. Love is hard to avoid. Kusa ka na'lang masasaktan. Kusa ka na lamang mahihirapan.

I file a one month leave. Nitong mga nakaraang araw mukhang nahihirapan akong mag-focus sa trabaho ko. I decide to my self na pupunta muna ako kina Khali 'mukhang kinakailangan ko nang fresh air para mapahinga ang sarili ko.

Masyado na akong subsob sa trabaho kaya its a time siguro para makapagpahinga ako. I want to enjoyed my life 'muna sa ngayon.

Dinampot ko ang cellphone ko na nasa gilid ng kama ko at agad na tinawagan si Khali. Ilang ring palang ng phone n'ya ay agad na sinagot n'ya ito.

“Hey, akala ko. Kinalimutan muna ako.” nagtatampong wika nito sa kabilang linya.

“Tigilan mo nga yang ka-OA'han mo d'yan.” masungit na wika ko at napairap na lamang sa hangin.

“Napatawag ka?”  tumayo ako sa kama ko saka hinaplos ang buhok ko pababa at saka naghikab pa bago sya sagutin.

“Nabobored kasi ako.” bored kung wika.

“Ayan, d'yan ka magaling. Pag bored ka, ako lagi mong tinatawagan. Nakakatampo ka na talaga—” I immediately interrupted when I know what she want to indicated.

“Magbabakasyon ako d'yan sa inyo one month.” Diretsong wika ko.

“Totoo?!!!” tuwang-tuwa siya ng marinig iyon at napatili pa sa saya. Napabuntong hininga na lamang ako.

DON'T MISSED THE NEXT CHAPTER 💚💚💚