Mistakes from the Past

Chapter 27

Shia Marie POV.

“...araw-araw, gabi-gabi, iniisip ko na sana bumalik ang panahon na— na sana pinakinggan ko ang kapatid ko na kumain muna kami— siguro, hindi iyon nangyayari.” wika nito at ngumiti sa'kin ng may pait.

Huli na nang namalayan kung may luhang namumuo sa mata ko. Hindi ko maitatangging nagsisi ako na at iniisip na sana sa simula pa lamang ay pinakinggan ko na ang side n'ya bago ako magalit ng lubos.

“...month pass by, nagising si Cendelle. I feel a euphoria on my chest na kahit anong bagay ay hindi mapapantayan.” napaiyak na lamang ako sa naging salaysay n'ya.

“Kahit naman sino ay pipiliin ang kaligtasan ng kapamilya nila kay'sa iba.” tumawa ako ng mapakla. Kitang-kita ko ang sakit sa kanyang mga mata.

“Nung napunta ka sa bahay, galit na galit ako noon, why? Because, everytime I saw you— I saw your parents face begging for the help and when I remembered it and I feel cowardness.” He uttered with the pain of her smile.

“I-I'm really sorry,” I don't expect what he do next. He kneeled down. “Forgive me.” he whispered. Hinawakan ko ang kamay n'ya saka marahan ko s'yang itinayo.

“I understand your situation. I'm sorry too because of not listening your side first.”

———۝———

Napako ang tingin ko sa kisame habang iniisip ang mga sinabi sa'kin ni Cedric at paulit-ulit na bumabalik sa isipan ko ang makahulugan n'yang tanong.

“Who are the persons behind of the accident?”

Ilang beses na rin akong nagpaikot-ikot. Minsan tinatago ko sa kumot ang mukha ko at minsan naman ay aalisin ko ang kumot sa mukha ko at muling tititig sa kisame. I feel I'm going crazy this time.

He want to help me to find out who is the behind the car accident pero hindi ko alam ang gagawin ko. It's almost 9 years ago since the accident at paano namin mahahanap ang may kasalanan sa aksidente na iyon.

Biglang nag-ring ang phone ko at nakita kong si Cedric ito kaya umupo ako sa kama at saka sinagot ang tawag niya.

“Ang dashcam ng kotse n'yo?!”  taranta na parang excited nitong tanong sa'kin.

“I don't know.” narinig ko pa ang buntong hininga n'ya. “...how about sa inyo?”  balik na tanong ko sa kanya.

“After the accident, napagdesisyunan ng parents ko na ibenta ang kotse. Pero teka—” base sa inasta n'ya parang may naisip s'ya. “...alam ko kung saan ito ibenenta.” tuwang wika nito.

“Huh? Saan?” excited na tanong ko.

———۝———

“Ito ba 'yun?” parang diskumpyadong wika nito.

“Seryoso ka'bang ito 'yun?” taka ko ring tanong habang nakatingin sa siradong junkshop.

“Teka,” Wika nito at saka kinuha ang phone n'ya at may tinawagan. Lumayo muna sya sa'kin para kausapin ang nasa kabilang linya. Bumalik sya sa'kin na may ngiti ang  labi n'ya.

“Alam ko na kung sino ang may-ari ng junkshop dito dati at alam ko kung saan sila ngayon nakatira.” masayang wika nito kaya nabuhayan akong muli.

“Saan?!”

———۝———

“Sino po sila?!” tanong ng isang matandang lalaki sa'min.

“Ahh, lolo, ako po si Cedric Sandoval. The elder son of Mr and Mrs. Arnold Sandoval.” nakangiting pakilala n'ya sa matanda.

“Nice to meet you hijo.” wika nito at saka nakipagkamay kay Cedric.

“Uhm, andito po kami dahil...”

“Ano yun hijo?” tanong ng matanda sa'min.

TO BE CONTINUED....