Chapter 26

28 2 0
                                    

Cedric POV.

“My legs are shaking in shocked. Sa oras na iyon ay hindi ko alam ang gagawin ko and those time I want to choose wisely before the all end in the worse.” I hissed.

The day when the accident happen is my biggest curse. The nightmare that everyday struggle on me with the presence of my consciencelessness.

“My whole body are shakened and can't move immediately. My stares are gawked on Cendelle that bathing his own bl**d.” I added.

———FLASHBACK———

“Kuya, ano ba? I'm hungry right now and I want to eat na, hindi pa'ba tayo kakain?” Cendelle asked me irritatedly.

“Sa bahay na.” I chucked without looking at him. My eyes are on the street only. I heard his complaint but I didn't focus what he saying. Napalingon na lamang ako sa kanya ng makitang hinubad niya ang seltbelt n'ya.

“Dumaan na nga sa McDo hindi pa nagdrive thru.” He mumbled while removing his seltbelt.

“Hoy, isuot mo yang muli.” inis na wika ko habang hindi makapokus ng maayos ang mata ko sa kalsada dahil lingon ako sa kanya at lingon naman ako sa kalsada dagdag pa ang dilim ng paligid.

Nang paliko na ako ay bigla na lamang sinideshiff nang dalawang kotse sa magkabilang gilid ang gilid ng kotse ng De Guzman at dahil sa pagkataranta ko ay hindi ko nakontrol ang kotse ko at nagbanggan ang kotse ng De Guzman at ang akin.

Napatingin ako sa unahang bahagi ng sasakyan ko. Napahinga ako ng maluwag at hindi nawasak ang makina nitong bahagi. Makakauwi pa ako nito. Dumugo lang ng kunti ang ilong ko ng masubsob ako sa manibela. 

“Isuot mo 'yang—” hindi ko natuloy ang sasabihin ko ng maalala ko na hindi pala nakasuot si Cendelle ng seatbelt. Kinabahan akong lumingon sa kanya at nakita ko at napatulala ako sa nakita.

My whole body are shakened in shocks. I don't know what to do. Hindi ko halos maigalaw ang katawan ko sa taranta. My tears escape from my eyes while my eyes are gawked on Cendelle that bathing in his own bl**d.

I want to choose wisely. Una, kinakailangan kong kontrolin ang sarili ko mula sa truma at ikalawa ay  kinakailangan kong madala agad si Cendelle sa hospital bago pa s'ya maubusan ng d*go.

———BACK TO REALITY———

“Because of panic I forget that there's another people need my help.” I hissed between my sniffles and sob.

“When Cendelle delivered at hospital he comatosed. The doctor says that his head have a mild injured that the caused of his coma.” Wika ko at tumingin sa langit at muling nagsalita.

“Everyday pass by, the doctors says that he is incapacitated in his condition. Ang pinanghahawakan ko lang noon ay ang himala. His change to be live is fifty-fifty.” I sniffles.

“...everyday I struggle a regret that because I forsake your parents live my brother's carry all my fault. Everyday pass by, is my nightmare because no days that I don't blaming my self thats all my fault because I don't listen my brother complain those nights.” I bit my lower lips and my fist are clenching while continuing.

“...araw-araw, gabi-gabi, iniisip ko na sana bumalik ang panahon na— na sana pinakinggan ko ang kapatid ko na kumain muna kami— siguro, hindi iyon nangyayari.” malungkot kung wika.

TO BE CONTINUED...

Mistakes from the Past Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon