AFTER III Larry Stylinson CD.

287

Louis' POV:

Za każdym razem, kiedy Sophia wspomina o Nowym Jorku podczas kolacji zaczynam panikować. Jestem tym, która to zapoczątkował, ale staram się tylko podjąć decyzję, biorąc pod uwagę Liama. Wiedziałem, że był zakłopotany, więc powiedziałem pierwszą rzecz, jaka przyszła mi na myśl, i był to jedyny temat, o którym nie powinienem1 wspominać przy Harrym. Muszę mu dzisiaj powiedzieć. Jestem niedorzecznym, niedojrzałym tchórzem, trzymając to od niego z daleka. Nigdy nie wiem, czego mogę się po nim spodziewać, może pójść w każdy kierunek.

Opieram się o framugę w jadalni, stojąc na korytarzu. Karen wyciera wierzch kuchenki mokrą szmatką, a Ken przeniósł się na fotel w salonie i teraz śpi. Liam i Sophia siędzą w ciszy przy stole w jadalni. Liam ukradkiem patrzy na kobietę, a kiedy ona spogląda na niego i przyłapuje jego oczy, pokazuje mu swój piękny uśmiech. Nie jestem pewny, co mam o tym myśleć, o nim w tak świeżej relacji po długotrwałym związku, lecz znowu - kim jestem, aby mieć jakąkolwiek opinię na temat związków innych? Wyraźnie nie mam pojęcia, jak kierować swoim związkiem. Stojąc tutaj w przejściu, które łączy pokój dzienny, jadalnię i kuchnię, mam najdoskonalszy widok na ludzi, którzy znaczą dla mnie najwięcej, w tym najważniejszego, Harry'ego, który siedzi na kanapie w salonie i wpatruje się tępo w ścianę. Uśmiecham się na myśl o nim idącym podczas jego ukończenia studiów w czerwcu. Nie wyobrażam sobie go w czapce i szacie, ale z pewnością jest to coś, czego nie mogę się doczekać, żeby zobaczyć, i wiem, że zgoda Harry'ego znaczyła dużo dla Kena. Mężczyzna wielokrotnie dał do zrozumienia, że nigdy nie oczekiwał od Harry'ego, że ukończy studia, a teraz kiedy prawda z przeszłości wyszła na jaw, jestem pewny, że nigdy nie spodziewał się, że zmieni zdanie i przyjdzie na typowy rytuał zakończenia. Harry Styles wcale nie jest typowy. Zobaczysz go z Nowego Jorku?

Powinienem był wiedzieć, że podświadomość nie będzie ciągle siedzieć w ciszy. Miałem nadzieję, że zjadł za dużo kolacji i wyjdzie przynajmniej na noc. Oczywiście, chciałbym wrócić na zakończenie Harry'ego. Czy zmieni zdanie i odmówi przyjścia, po tym jak mu powiem? Jest dość duże prawdopodobieństwo, że tak zrobi, to jest prawie gwarantowane, naprawdę. Przyciskam palce do czoła w nadziei, że mój mózg zacznie prawidłowo funkcjonować. Jak mam go teraz przygotować do tego?

Co, jeśli zaoferuje, że pojedzie ze mną do Nowego Jorku? Mógłby to zrobić? Jeśli to zaoferuje, czy powinienem się zgodzić? Czuję wzrok na sobie, z salonu, w którym siedzi. Rzeczywiście, kiedy na niego patrzę, on obserwuje mnie ciekawskimi zielonymi oczami, a usta zaciska w miękką linię. Daję mu mój najlepszy 'Wszystko w porządku, po prostu myślę' uśmiech i patrzę, jak jego wargi skręcają się, a brwi zostają złączone. Wstaje i idzie ku mnie, przechodzi przez pokój wielkimi krokami i w ciągu kilku sekund pochyla się nade mną z jedną dłonią dociśnięta do ściany dla wsparcia, podczas kiedy jego ciało unosi się nad moim.

- Co się stało? - pyta. Liam podnosi głowę od Sophii na dźwięk głośnego głosu Harry'ego.

- Muszę z tobą o czymś porozmawiać - po cichu przyznaję. Nie wygląda na zainteresowanego, tak, jak powinien być.

- Dobra, o czym? - pochyla się bliżej, zbyt blisko, staram się odsunąć, ale przypominam sobie, że przyciska mnie do ściany. Harry podnosi drugą rękę, aby całkowicie zablokować mnie, a kiedy moje oczy spotykają jego twarz, widnieje na niej jego oczywisty uśmiech.

- Więc? - chce wyciągnąć ze mnie słowa, kiedy patrzę na niego w milczeniu.Moje usta są teraz suche, w najbardziej niezręcznym momencie, a kiedy otwieram usta, żeby coś powiedzieć, zaczynam kaszleć. To zawsze dzieje się w ten sam sposób, w cichym teatrze, kościele lub gdy zaczynam rozmawiać z kimś ważnym. Zwykle mam kaszel w sytuacjach, kiedy kaszel nie pasuje. Na przykład tak, jak teraz. Mam wewnętrzną rozmowę o kaszlu, podczas kaszlenia i podczas, kiedy Harry gapi się na mnie, gdy umieram przed nim. Odsuwa się i idzie do kuchni z celem. Porusza się wokół Karen i wraca do mnie ze szklanką wody, przez co czuję się tak jak po raz trzydziesty w ciągu dwóch tygodni. Biorę ją i czuję ulgę, kiedy chłodna woda uspokaja moje swędzące gardło. Zdaje się, że nawet moje ciało próbuje wycofać się z powiedzenia Harry'emu tej złej wiadomości i chcę poklepać siebie po plecach i kopnąć swoją brodę w tym samym czasie. Gdybym to zrobił, zakładam, że Harry byłby trochę smutny z powodu mojego szalonego zachowania i ewentualnie zmieniłby temat.