17. Bölüm

13K 374 84
                                    

Ülkemizde yaşanan afetten dolayı hepimizin başı sağ olsun öncelikle.

Umarım hepiniz iyisinizdir...

Ve geri dönütleriniz, ilginiz için somsuz teşekkürler, seviyorum hepinizi.

Yorumlarınız benim için çok değerli, yorum yapmayı unutmayın...uzun bir bölüm.

Unutmuş olabilirsiniz, hemen önceki bölümün sonuna bakabilirsiniz. 🤍

"Defol!"

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

"Defol!"

Boğazım yırtılırcasına bağırdıktan sonra ellerimi soğuk duvara yasladım, düşmemeliydim.

Didem çıktıktan sonra mağazadaki çalışanlar yanıma gelmişti. "iyi misiniz Asya Hanım?" Adımı nerden bildiklerini bir kenara bırakıp kendimi yaslandığım duvardan almak istemiştim ama olmamıştı.

Beni pufa oturttuklarında iyi olup olmadığımı soran kadın elindeki telefonla birini aramaya koyuldu.

"Efrah Bey, evet efendim, yok, yani..."

El hareketlerini çok fazla kullanıyordu ve sürekli ağzını açıp kapatarak söyleyeceği şeyi yutuyordu.

"Endişelenmeyin lütfen ama Asya Hanım fenalaştı, girdiğimiz-"

Efrah telefonu kapatmış olmalı ki tam yarım  dakika sonra kabine çok hızlı bir şekilde giriş yaptı. Çalışanlar çıkmıştı.
Büyük ve soğuk ellerini yanaklarıma yasladıktan sonra kızıl saçlarımı tek omzunda topladı ve açıkta kalan omzunu öptü.

"Ne oldu Asya?"

Cevap vermediğim için alnındaki damar daha da belirginleşmişti.

"Ne sikim döndü lan burda?" Çalışanların dördü de sıralandığında arayan kız ağzını açıp konuşmak için yeltendiğinde kuruyan boğazımı ıslattığımda ona seslendim. "Efrah..."

"Söyle, söyle burdayım söyle."

"Su getirin," diye bağırdı.

Yapabilirsin.

"O geldi."

Suyu bana içirdikten sonra pet şişenin  kapağını kapatmadan yere fırlattı. "Kim?"

Başım döndüğünde gözlerim kendiliğinden kapanmıştı. Görmüyordum ama yer çok fazla kayıyordu, dinlemeye halim yoktu ama kulağımda uğultular çoktu, kafam o kadar ağırdı ki ben taşıyamadım.

Herkesin korktuğu benimse sığındığım o kişinin omzuna başımı yasladığımdaysa çoktan kendimden geçmiştim bile.

Sesler çok yakındı.

"Ne zaman uyanacak?"

"Biraz sonra uyanır dostum."

Gözlerimi açmayı zorladığımda Efrah başucuma geldi hemen. "iyi misin?" Ellerimi avuçları arasına alıp öptüğünde başımı salladım.

ÇIĞLIK VE SAĞANAK| Daddy İssues +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin