27. Bölüm

1.9K 90 23
                                    

Merhabaaa

Geçiken bölüm için çok özür diliyorum, beni affedin.

Bu bölüm +18 yaş altı için uygunsuz davranışlar sözler içermektedir.

🖤


Eve geldiğimizde Efrah geldiğimiz gibi üzerini değiştirip mutfağa girmişti. Ve özenle pesto soslu leziz bir makarna yapmıştı. Şimdiyse avcumu yanağıma yaslamış karşımdaki adama en güzel esermiş gibi bakıyordum.

Ama sonra tanışma sebebimiz aklıma geliyor, ufaktan bi dudaklarım büzülüyor, derin bir nefes alıyor ve diyorum ki, herkes anne olmayı kaldıramaz.

Bir anda söylediğim söz, odanın sessizliğini böldü.

"Efrah, herkes anne olmayı kaldıramaz."

Gözlerini büyük bir yavaşlıkla açıp kapattı. "Evet birtanem herkes anne olmayı kaldıramaz ."

Bugün kabulleniş gündümdü sanırım, aklıma ne gelse söylemek istiyordum.

"Efrah benim ailem sensin."

Kollarını kollarıma yasladığında kollarındaki tüm korumacı tavır, bedenime aktarılmıştı, güvendeydim.

Asya, yalnız değilsin.

Yalnız değilsin, Asya.

"Evet, senin ailen benim birtanem."

Yanağımdan bir gözyaşı süzülüp onun koluna düştüğünde dudaklarını koluyla kolumun arasında bir yere, gözyaşımın üstüne bastırdı.

Telefonundan yükselen rahatsız edici ses Efrah'ın kaşlarını çatmasına sebep oldu.

"Söyle Emre." dedi, sesindeki bıkkınlıkla.

"Bir kere de güzel açsan şu telefonu be kardeşim... Neyse." Emre'nin sesini telefondan duyuyordum onu en son, bayıldığımda görmüştüm uzun zaman olmuştu. "Acil bir şey demem lazım."

Efrah ayağa kalktı, telefonu kendinden uzaklaştırdı ve kulağıma eğilip "bekler misin beni?" diye sordu.

Ben seni hep beklerim. Bunu söylememe gerek var mıydı?

knsan bilenenleri de bir sır gibi vermeli miydi?

Efrah'tan.

Asya'nın birçok şeyi bilmiyor oluşu beni derinden üzülüyordu. Yeni doğmuş bir ürkek kuş gibiydi olanlara karşı. Annesi onu istemeyecek dünyaya getirmişti, tüm acısı böyle başlamıştı. Sonrasında hayattaki tek dayanağı, babası ölmüştü. Tanıştığımızda o evde tek başına yaşıyor gibiydi. Oysa evde annesi ve ablası vardı. Yetmiyordu üzerine ablası kadın ticareti yapan bir adamla, kardeşim olacak piçle evlenmek istiyordu.

Ancak bilmediği bir şey daha vardı.

"Ayrıldın değil mi Asya'nın yanından?"

"Evet, söyle."

"Didem Erdem'le genelev kontrolüne gidiyormuş düzenli, patron şaşırttı." Patron dediği babamdı. "Elbette onun her şeyi Erdem'indi her zaman biliyorsun ki ama Erdem Didem'den sonra elini ayağını çekmişti. Sanki Didem'i orda bulmamış gibi." Bir kahkaha patlatmıştı.

Ben kendimde değilken, Asya hayatıma girmemişken Emre bu cümleyi kursaydı bu cümlenin üzerine ben de gülerdim. Ama bu eylemimi durduran biri, birinden fazlası vardı. Asya.

ÇIĞLIK VE SAĞANAK| Daddy İssues +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin