KOLEJ GÜNLÜĞÜ 3 - SON YIL

BÖLÜM 39

Gerçekten Çakır gitti. Bizi bırakıp gitti...

Caner bir köşede ağlamaya başladı. Yanına gidip ona sarıldım, bende ağlamaya başladım. Bu kadar kısa zaman içerisinde Çakır bizim için çok önemli bir insan haline geldi.

Ama bu kadar kolay gidebileceğini düşünmemiştim...

"Biz ona haksızlık ettik. Cidden güleryüzlülüğunden ötürü neler yaşadığını hiç öğrenemedik." dedi Caner.

Tam ağzımı açıp konuşucaktım ki kapı çaldı. Ada kalkıp kapıya baktı.

"HEY GUYS ŞAKAAAA!!!"

Bu Çakır'ın sesii...

Caner ve ben ışık hızıyla kapıya doğru döndük. Caner direkt ayağa kalktı.

Çakır kahkaha attı. "Lan oğlum ne oldu lan sana, sümüklü olmuşsun!"

"Bırakıp gittin çünkü şerefsiz." diye bağırdı Caner.

Çakır daha çok gülmeye başladı. "Yok lan terasa tırmandım orda çekirdek çitliyordum, manzaraya karşı. Bu arada efsane oluyor tavsiye ederim."

"Senin ağzına sıçarım ben çocuk." Caner,  Çakır'a doğru koşmaya başladı. Üstüne atladı direkt.

"Dur lan oğlum sümüğün üstüme bulaşacak, bak bunları yeni yıkadım." diye bağırdı Çakır.

Tabi Caner rahat dursa olmaz. Burnunu gözlerini hepsini Çakır'ın tişörtüne silmeye başladı.

"O çekirdekleri alıp senin bi yerine sokucam görüceksin sen!" dedi Caner.

"Sen o çekirdeklerden önce senin götüne değen o benim özene bözene baktığım, duvara çerçeveletip astığım, her gün öpüp uyuduğum, her sebah okula gitmeden önce rahat uyuması  için astığım donumu yıka!"

Caner, Çakır'ın omzuna vurdu. "Hâlâ don diyor ya!"

"Benim en değerli eşyam hakkında düzgün konuş lan. Onsuz geçen gecelerim bana ızdırap." dedi Çakır.

Caner ayağa kalktı. "Dur lan vericem." Kemerini çözmeye basladı.

Çakır yerde oturma pozisyonuna geçti. "Hadi oğlum indir şunu artık." Merakla gozlerini açtı.

Caner yavaş bir tekme attı. "Sapık mısın oğlum lan?! Ciddiye mi aldın?"

"1 yıldır bu anı bekliyorum. Yine hayal kırıklığı, yine hayal kırıklığı. Duygularımla oynama artık şerefsiz çocuk." dedi Çakır dudaklarını büzerek.

Arel kahkaha attı. "Çocuğun hayale bak!  O bile Caner'le alakalı."

Ada güldü. "En sonda Caner beni bırakıp Çakır'ı alıcak."

Çakır omuz silkti. "Zaten Caner seninle olsa bile beni her şekilde alıcak. Kaçarı yok lütfen yani!"

Çakır bana baktı. "Derin kuzum gel buraya. Üzüldün mü sen!"

Koşarak Çakır'ın kollarına atladım. "Gerizekalı korkuttun beni. Gerçekten bırakıp gittin sandım."

"Ben seni bırakır mıyım be güzellik." diyip saçımdan öptü.

Arel araya girip beni çekti. "Ihım yeterli bu kadar."

Çakır bir anda Arel'in kollarına atladı, ayaklarını beline sardı. "Özledin mi beni ponçiğim." diyip yanaklarından öptü.

Arel üstünden atmaya çalışsa da Çakır bırakmadı. Bırakmaz da biz ona boşuna koala demiyoruz.

En sonda Çakır kendi isteğiyle indi. "Ben bırakmazsam kimse indiremez beni ordan. Aklında bulunsun bebeğim."