KOLEJ GÜNLÜĞÜ 3 - SON YIL

BÖLÜM 14

Çakır hemen yanıma geldi. Arkama saklandı. Caner sinirle bize bakmaya başladı.

Caner bize doğru gelmeye başladığında çakır bağırdı. "Çocuklar saldırın!!"

Çakır'ın sözüyle o iki bücürük caner'in üstüne zıplayıp vurmaya başladı. Çakır kahkaha atıp aşağı indi.

"Lan çakır gel buraya!"

Caner'in bu cümlesine çakır'ın cevabı son ses müzik açmak oldu.

Ev ahalisi çıkan sese uyandı.

"Hafta sonu diye rahatça uyuyalım dedik, sıçtınız. Teşekkürler!" dedi timu.

"Şarkı zevkine tüküreyim." dedi ayberk.

Emre gelip "Sağır oldum, şerefsiz." dedi.

Çakır gülerek "İltifata gerek yok. Biliyorum." dedi. Ah çakır şapşik kekim benim.

Çakır'a müziği kapattırıp koltuklara oturdular. Herkes yorgun ve bezmiş. Buna bende dahil.

"Bugün ne yapıyoruz?" diye sordu tuğçe.

"Çocuk bakıcılığı." dedim.

"Çocukları sevmem, heleki mızmız olanları." dedi ayberk.

"Acaba çocuklar seni seviyor mu, sormak lazım." dedi emre. Herkes gülmeye başladı.

Ada "Çocuk bakıcılığı demişken bakacak çocuklar nerede?" diye sordu.

"Caner'in üstünde zıplıyorlardı, en son." dedim.

"Oh olsun puşta." dedi çakır, gülerek.

Caner koşarak girdi odaya. Terler içinde kalmıştı. Çakır şaşkına döndü. Tabi bende. Yani o iki bücürükten nasıl kurtulmuş olabilir ki?

"İkizler nerede?" diye sordum.

"Yukarıda."

"Nasıl kurtuldun onlardan?" diye sordu çakır.

Caner omuz silkip konuştu. "Senin çizgi filmli donlarından bir kaç tane verdim. Bide yanında makas."

Ağzımız açık caner'e baktık. Çakır çığlık attıp odaya koştu. Ardından canerde koştu.

Saniyeler sonra caner geri dönüp ellerini silkeledi. "İşte bu kadar."

"Ne, bu kadar olan?" diye sordu tuğçe.

"Çakır'ı çocuklarla birlikte odaya kilitledim. Ya birbirlerini yerler ya da oyun oynarlar." dedi caner.

"Çakır uçurur oğlum, onları. Donları onun için çok önemli, biliyorsun." dedi aras.

"O yalandı ki. Sadece çakır'ı oraya kilitlemek için söylediğim minik yalan. "

"O çocuklar o odada nasıl durdular o zaman?" diye sordum. Çünkü asla yerinde duramazdı , o ikisi.

"Çocukların ellerini defter kalem verdim. Ben gelene kadar en iyi resmi çizene çikolata alıcam, dedim. Onlarda hemen çizmeye başladılar." dedi caner.

"Çok zekice." dedi arel.

"Ama o çakır, ne yapar eder ordan çıkar, bir yerlerini kıracak olsa bile."

Ada'nın cümlesini bitirmesiyle güm sesi geldi. Ardından bir küfür "Ebeni sikiyim caner."

Hepimiz koşarak bahçeye çıktık. Gördüğümüz manzara ada'nın cümlesini doğruladı. Yerde uzanan çakır ve camdan sarkmış perde. İki bücürükte aşağı bakıyordu.