(Uni) Chapter 22: The Last Day of the Trials

840 99 12
                                    



ဒီနေ့က လူမှုသိပ္ပံနဲ့ထိုင်းဘာသာစကားကိုဖြေရမဲ့ စာမေးပွဲနောက်ဆုံးရက်ပဲ‌ဖြစ်တယ်လေ...လူချောကောင်နဲ့ငါကတော့ မနက်မိုးလင်းကတည်းကရန်ဖြစ်နေရတာပေါ့...ငါကအရမ်း၀လာတာကြောင့် သူ့အိပ်ယာကျိုးကျတော့မယ်ဆိုပြီးစွပ်စွဲနေတယ်လေ

ဘုရားသခင်! ငါကအဲ့လောက်တောင်လေးလို့လား?

သူ့စကားကငါ့ကိုစိတ်ဆိုးစေတယ်ဆိုပေမယ့်လည်း ဒီနေရာကငါ့နေရာမဟုတ်တာကြောင့် ဘာမှမလုပ်နိုင်ခဲ့ဘူးလေ....ဒါကြောင့်မလို့စိတ်ရှုပ်စွာနဲ့ပဲသူ့အနောက်ကနေလိုက်သွားရုံသာရှိတော့တာပေါ့....ဒီလိုမျိုးလေ....အိပ်ခန်းတံခါးအနီးကဖိနပ်စင်ဆီကိုလျှောက်သွားပြီး လူချောကောင်ရဲ့ဖိနပ်ကိုကန်ထုတ်တာ ဆိုဖာအောက်ထဲပစ်ချလိုက်တော့တယ်လေ....ပြီးတာနဲ့ငါ့ဖိနပ်ကိုအမြန်စီးပြီး အခန်းထဲကအမြန်ဆုံးအရှိန်နှုန်းနဲ့ပြေးထွက်ကာ ဓာတ်လှေကားရှေ့မှာသူ့ကိုစောင့်နေလိုက်တော့သည်။

အမှားလုပ်ပြီးမှပဲကြက်သီးတောင်ထလာသလိုပဲ...ဟမ် ငါဘာအမှားလုပ်မိလို့လဲ? အဲ့အချိန်မှာပဲသူကလက်ကိုဘောင်းဘီအိတ်ကပ်ထဲထည့်ပြီးလျှောက်လာတာကိုမြင်လိုက်ရတော့တယ်လေ....ဘေးပတ်ပတ်လည်မှာအနက်ရောင်အရှိန်အဝါတွေအပြည့်နဲ့သူ့မျက်လုံးတွေကတည့်တည့်ကိုပဲစိုက်ကြည့်နေတာ.....ငါသေချာပေါက်ပြောရဲတယ် သူဒေါသထွက်နေပြီဆိုတာကို

" ရယ်ရတယ်မလား " လို့ ငါပြုံးရင်းနဲ့တိုးတိုးလေးပြောကာ လက်ကိုသူ့ပခုံးပေါ်တင်လိုက်တော့တယ်လေ....ငါတို့ကသူငယ်ချင်းတွေဆိုရင်ဒီကိစ္စကခွင့်လွှတ်ပေးသင့်တာပေါ့...

" အင်း " လို့ ပြောပြီးတာနဲ့ သူကငါ့ခေါင်းကိုပြင်းပြင်းရိုက်လိုက်တော့တယ်လေ...

Damn it!
" Ai Tin! "
ဒီလောက်ပြင်းနေအောင်ရိုက်တာ ငါ့ခေါင်းကိုနံရံနဲ့သွားတိုက်စေချင်တာလား

" ....... "

" တကယ်လို့ငါ့ခေါင်းကသာပျက်ဆီးသွားပြီး စာမေးပွဲမဖြေနိုင်တော့ရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ " ငါအရပ်ရှည်တဲ့သူက
ဒေါသထွက်နေတဲ့အကြည့်နဲ့ကြည့်ပြီးပြောလိုက်တော့

The School President is My Boyfriend (Myanmar Translation)Where stories live. Discover now