(Uni) Chapter 47: We Love "Kan"

660 102 16
                                    



" ငါ့ကိုထပ်နမ်းပေးလို့ရမလား "

အရင်ဆုံးမစဉ်းစားပဲနဲ့ ငါဒီစကားလုံးတွေကိုမတော်တဆပြောထွက်မိသွားတော့သည်.....အခုချိန်မှာဒီစကားလုံးတွေကိုပြန်ရုတ်တာပဲဖြစ်ဖြစ် ဒါမှမဟုတ် မပြောဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တာပဲဖြစ်ဖြစ်.....အဲ့တာတွေအကုန်လုံးကနောက်ကျသွားခဲ့ပြီလေ.....ဒီ‌အချိန်မှာ လူချောကောင်ကဆာလောင်နေတဲ့သားရဲတစ်ကောင်လိုမျိုးပြောင်းလဲသွားခဲ့တာကြောင့်ပေါ့.....ငါသူ့ရဲ့မေးစေ့ကိုလှမ်းဆုပ်ကိုင်လိုက်ချင်ပေမယ့်လည်း သူကသူ့ရဲ့ချွန်ထက်တဲ့မျက်နှာကိုငါ့အနားတိုးကပ်လာခဲ့ပြန်တယ်လေ

" ဒီတစ်ခါက နမ်းတာထက်ပိုသွားနိုင်တယ်နော် " ဆိုပြီး သူကတိုးတိုးလေးပြောလာခဲ့တယ်လေ

ဘယ်သူကမင်းဆီကပိုလိုချင်လို့လဲ? Damn it!
စကားကိုသတိထားပြောနော်!

ငါငြင်းဆိုဖို့လုပ်လိုက်ပေမယ့်လည်း အဲ့တာကတအားကိုနောက်ကျသွားခဲ့ပြီလေ.....ဘာလို့ဆိုသူ့ရဲ့ထူထဲပြီးပူနွေးလွန်းတဲ့နှုတ်ခမ်းတွေကငါ့ကိုနောက်တစ်ကြိမ်ထပ်နမ်းလာခဲ့တာကြောင့်ပေါ့....ဒါကပထမတစ်ကြိမ်နဲ့မတူပဲကွဲပြားနေတယ်လေ.....ဘာလို့ဒီလောက်တောင်နူးညံ့ရတာလဲ?

ငါ့ကိုယ်ငါ လိင်တူယောက်ျားလေးတစ်ယောက်နဲ့နမ်းရတာကိုစိတ်၀င်စားလိမ့်မယ်လို့တောင်မထင်ထားခဲ့မိဘူး!

" အိုး "

မင်းငါ့ကိုအသက်ရှူကြပ်အောင်လုပ်‌နေတာလား အသိဉာဏ်မရှိတဲ့ကောင်! ငါအသက်ရှူမ၀တော့တာကြောင့် လူချောကောင်ရဲ့ရင်ဘတ်ကိုတွန်းဖို့ကြိုးစားလိုက်ပေမယ့် သူကတော့ဂရုမစိုက်တဲ့ပုံပဲ! ငါရုန်းဖို့ကြိုးစားလေ သူကငါ့ကိုဖမ်းဆုပ်ပြီးတင်းတင်းကြပ်ကြပ်နဲ့ဖက်ထားလေပဲလေ.....အခုဆိုရင် ငါတို့ကကမ္ဘာပေါ်ကအမွှာအသစ်လို့တောင်ထင်နေမိပြီ! ငါခဏလေးတောင်အနားမပေးပဲ သူ့ရဲ့တင်းကြပ်လှတဲ့အထိအတွေ့တွေကနေလွတ်အောင်ရုန်းကန်ကြိုးစားနေရတော့တယ်လေ

ဒါပေမယ့် ငါ့ရဲ့အနက်ရှိုင်းဆုံးသောခံစားချက်တွေနဲ့စိတ်ခံစားမှုတွေက တဖြည်းဖြည်းစတင်ပြီးတော့ပေါ့ပါးလာသလိုပဲ.....လူချောကောင်ကသူ့နှုတ်ခမ်းတွေနဲ့ငါ့ကိုနက်နက်ရှိုင်းရှိုင်းထိကပ်လာလေလေ ငါ့ကိုယ်ငါကောင်ကင်ပေါ်မှာလွင့်ပျံနေသလိုခံစားရလေပဲလေ.....လေအေးပေးစက်ကနေထွက်လာတဲ့အေးစက်တဲ့လေတွေက ငါ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုထိမှန်လာတဲ့အခါ‌မှာတော့ ငါ့ရဲ့အာရုံတွေက လက်ရှိကိုပြန်လည်ရောက်ရှိလာတော့သည်.....အဲ့တာကြောင့်ငါ့ကိုယ့်ကိုယ်ကိုပြန်ကြည့်လိုက်တဲ့အခါမှာတော့ ငါ၀တ်ထားခဲ့တဲ့အင်္ကျီကပျောက်ဆုံးသွားခဲ့တာကိုရှာဖွေတွေ့ရှိလိုက်ရတော့တယ်လေ

The School President is My Boyfriend (Myanmar Translation)Where stories live. Discover now