İyi okumalar dilerim, oy ve yorum atmayı unutmayın.
Bu arada bu bölüm diğer bölümün devamı haberiniz olsun.
Öpüldünüz.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aniden çalan kapı ile irkildi Devrim, rahatsızca yattığı yataktan zorlukla çıktı.
Yorgunluktan ağrıyan vücuduyla inlerken topallayarak evin kapısına gidiyordu.
Ayakları öyle bir sızlıyordu ki topalamak dışında yapabileceği bir şey yoktu.
"Kim bu sikko gece gece amına koyayım?" dedi kapıyı açtığında kimseyi görmemesi ile sinirle gözü seğirirken eğildiğinde gördüğü şeyle gözleri şokla açıldı.
Yerde bir pastane paketi vardı, eğildiğinde ağrısı artan vücudunu umursamadan paketi eline aldı.
Masanın üzerine koyarak sandalyeye oturdu ve paketi açtı, içinden çıkan pastayla duraksadı.
Beyaz kremalı pastanın üzerine yazan 'İyi ki doğdun' yazısı vardı ve yanlarına mumlar iliştirilmişti.
"Oha.." dedi fısıltıyla, ilk defa doğum gününde pastası olmuştu.
Burnunu çekti ve pastanın üzerinde duran nota uzandı, eline aldığında notu sesli bir şekilde okumaya başladı.
"Bir dahaki doğum gününde mumları birlikte yakarız umarım, iyi ki doğdun tamirci çırağı." dedi ve altına iliştirilmiş M. İ. harflerine anlamazca baktı.
Kimdi bu?
Kim olduğunu bilmese bile gülümsedi Devrim, ağlamaktan kızarmış gözleri hafif bir ışıkla parladı.
Arabalı pasta değildi ama bu ondan bile özeldi.
"Teşekkürler." dedi mumları pastaya dikerken en sonunda cebinde ki çakmakla heyecanla mumları yaktı.
Ayağa kalkıp hızla çekmeceden çatal aldı ve mum akmaması için hızla üfledi.
Dilek dilemedi, dileyebilecek bir şey aklına gelmedi.
Heyecanla pastadan bir çatal aldı ve ısırdı, taze tat ağzında dağılırken mutkulukla kahkaha attı.
Hiç farkında değildi ama mutfağın penceresinden baksa onun gülüşünü ve heyecanını izleyen Mahir'i görürdü.
"Gel yaralarını ben sarayım." dedi fısıltıyla Mahir, pencereden gördüğü çocuğa
Bütün gün Devrim'i izlemişti, doğum gününde bile böyle çalışması onu kahretmişti.
Devrim pastanın yarısını da sabah yemek için kaldırıp mutfağın ışıklarını kapattarak yatmaya gittiğinde Mahir o zaman mahalleden ayrıldı.
