Oy ve yorum atmayı unutmayın, sizi seviyorum.
Bu arada bu bölümü okurken lütfen Devrim'in şu anda hassas bir psikolojisi olduğunu unutmayın yani her ağladığında 'of niye ağlıyor' tarzı şeyler görmek istemiyorum.
Devrim çok ağır bir travma yaşadı ve bunu atlattığını sanarken o travması tekrar canlandı, bunu unutmayın.
Öpüldünüz.
Yazar'dan
Devrim gözlerini açtığında gözünde hissettiği sızıyla yüzünü buruşturdu, dünden beri o kadar ağlamıştı ki gözleri şişmişti ve sızlıyordu.
Durgun bir biçimde etrafına baktı ve belinde hissettiği baskıyla oraya kaydı bakışları, gördüğü esmer kol ile kendini güvende hissetti.
Dikkatli bir biçimde arkasını döndüğünde aşkının uyuyan yüzüne hüzünle gülümsedi, esmer oldukça yorgun gözüküyordu.
Devrim hafif bir çekingenlikle parmağını uzattı ve neredeyse hissedilmeyecek şekilde parmak uçlarıyla Mahir'in yanağını okşadı.
Ona en derin yarasını göstermişti, ona gerçekte ne kadar yaralı olduğunu göstermişti.
Ve Mahir onu yargılamamış, dinlemiş ve destek olmuştu.
Gözlerinin acımasına rağmen tekrar dolduğunda Devrim derin bir nefes aldı oysa o Mahir'i üzmek istemiyordu.
Onu üzmek, yormak istemiyordu.
Dudakları titrerken Devrim yavaş yavaş akan yaşlarla sevgilisinin yorgun yüzüne baktı.
Mahir.. aşkı ve tek gerçeği.
Parmak uçlarıyla bile ona dokunası gelmiyordu oysa normalde onu öpücüğe boğar ve sıkıca sarılırdı.
Kendini daha da kötü hissettiğinde boğazından yükselen hüzünlü bir mırıltıya engel olamadı.
Mahir'in uyandırmaktan korkarak baktı ve uyanmadığını gördüğünde hızlı çarpan kalbiyle derin bir nefes aldı.
Mahir'e daha da yaklaştı ve en sonunda alnını Mahir'in boynuna yasladı, esmer boyundan yayılan deniz kokusuyla titrek bir nefes aldı Devrim.
Her şeye ağlamak istiyordu, her şeyden öylece vazgeçmek ve uzaklaşmak istiyordu.
Mahir hissettiği ıslak hisle gözlerini kırpıştırdı birkaç kez, uzun kirpikleri titredi ve en sonunda mavilerini gösterdi.
Burnuna gelen saçlara uykulu bir şekilde burnunu sürterken kollarının arasındaki bedenin titrediğini gördüğünde uykusu anında onu terk etti.
"Bebeğim?" dedi hafif geri çekilere sorarcasına tam o sırada Devrim'in başını kaldırmasıyla yutkundu.
Aşkının kireç gibi olan yüzüne tezat kırmızı gözleri ve burnunun ucuyla içinde bir acı tohumu dikildi.
Ve Devrim'in gözünden düşen damlalar bu acı tohumu besledi, büyüttü.
Acı çiçeği açtı Mahir'in yüreğinde, dün gece sardı bu acı çiçeği onun tüm yüreğini.
Bir elini Devrim'in yanağına getirdi, eli yanağını okşarken bir yandan da yaşları siliyordu.
"Balım noldu?" dediğinde Devrim titrek bir nefes aldı, ne olmuştu gerçekten? Sadece daha yeni uyanmıştı ama neden bu kadar acı hissediyordu?
Boğazından kopan hıçkırıkla Mahir'inde gözleri doldu, ne yapacağını bilmiyordu.
Koskoca adamdı ama sevgilisi ağladığında eli ayağına dolaşıyor tıpkı annesini ağlarken gören çocuklar gibi oluyordu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Tamirci Çırağı| Gerçek Aile (Tamamlandı)
Novela Juvenil(Tamamlandı.) Tamirci çırağı olarak çalışan Devrim hayatı hakkındaki gerçekleri öğrenir.
