19. BÖLÜM

240 23 45
                                    

LÜTFEN OY VERMEYİ VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN!

Keyifli Okumalar!

Bölüm Şarkıları;
Şebnem Ferah - Sana Bilmediğin Bir Şey Söyleyemem
Teoman - Senden Önce Senden Sonra

Bölüm Şarkıları;Şebnem Ferah - Sana Bilmediğin Bir Şey SöyleyememTeoman - Senden Önce Senden Sonra

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


19. BÖLÜM

Hepimizin hayalleri vardı. Kimimiz güzel bir okulu hayal ederdik, kimimiz güzel bir aileyi. Herkes hayatında eksik olanı ve eksikliği canını sıkanı düşler, onu isterdi.

Benim şimdiye kadar tek bir hayalim olmuştu. Bir Prens'in gelmesi ve beni kurtarması.

Küçüktüm, henüz 7 yaşıma basmıştım ve saçlarım biraz daha uzundu ama eskisi kadar değil. Artık abimle neredeyse hiç konuşmuyorduk, hatta O'nu nerede görsem kaçıyordum. Sanki O, elinde sürekli makasla gezen bir canavara dönüşmüştü. O'ndan korkuyordum.

6 yaşımdayken ablamın kitaplarının arasında gördüğüm, uzun sarı saçları olan O Prenses'i hatırlıyordum. Adı Rapunzel'di. Abim bana O Prenses'in çirkin olduğunu ve sevilmediğini, sonunda da Prens'in O'nu öldürdüğünü söylemişti ama buna inanmak istemiyordum. Çünkü O Prenses çok güzeldi, bir kere uzun sarı saçları vardı, benim kısa siyah saçlarımın aksine.

Ama çocuktum ve dinlediğim ilk masal kötülükle dolu olan bu masaldı. Çocuklar küçükken masallara inanırdı ve bende inanıyordum.

Abim bana Rapunzel olduğumu söylemiş, saçlarımı kesmiş ve en sonunda makası avuçlarıma bırakarak gitmişti. Abim saçlarımı keserken ablam neredeydi, ne yapıyordu, beni kaç dakika sonra buldu bilmiyordum. Abimin avuçlarıma bıraktığı o makası eve gelir gelmez odamdaki komodinin en alt çekmesine bıraktığımı ve o çekmeceyi, abimin yeniden saçlarımı kestiği güne kadar açmadığını hatırlıyorum.  

O makasa hiç dokunmamıştım ama saçlarımı hiç bir zaman uzatmamıştım da. Hep başka makaslarla saçlarımı kısaltmıştım ve her seferinde yamuk yumuk olmuştu.

Korkuyordum, çünkü abim bana saçlarım uzadığında öleceğimi söylemişti.

Önümdeki dört yıl boyunca, her yıl, aynı gün saçlarımı kesmiş sonra da hangi gün olduğunu unutmuştum ama saçlarımı kesmeye de devam etmiştim. Hatırladığım tek şey yazın son günlerinden biri olduğuydu. 

Saçlarımı kestiğim her gece, bir Prens'in gelip beni bu kuleden çıkaracağını, kurtulacağımı düşünmüştüm. Abim Prens'in Rapunzel'i öldürdüğünü, benim de Rapunzel olduğumu ve bir gün beni kulemden kurtaracak olan Prens'in de beni öldüreceğini söylemişti ama buna inanmak istemiyordum.

Saçlarımı uzatmayacaktım ki, saçlarımı uzatmazsam Prens beni öldüremezdi.

Belki de saçlarımı uzatırdım ama Prens beni severdi ve yine öldüremezdi.

KÜÇÜĞÜMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin