20. BÖLÜM

202 21 35
                                    

LÜTFEN OY VERMEYİ VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN!

Keyifli Okumalar!

Bölüm Şarkıları;
Peppina - Mademaiselle Noir

Bölüm Şarkıları; Peppina - Mademaiselle Noir

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


20. BÖLÜM

İnsanların hayatlarında değiştirmek istediği bir çok an olurdu.

Kimileri değiştirmek istediği anda birini kaybetmiş olurdu ve O'nu kaybetmemek için elinden gelen herşeyi yapmak isterdi.

Kimileri değiştirmek istediği anda birini kazanmak isterdi ve O'nu kendinden iten her davranışına son vermiş olmayı dilerdi.

Kimileri biriyle tanışmamayı, kimileri birine sıkı sıkı sarılmayı, kimileri bütün hislerini korkmadan dile getirmeyi isterdi.

Hayatımda değiştirmeyi istediğim yüzlerce an vardı ve bu anların çoğunu Prens'ten kaçarak geçirdiğim günler kaplıyordu. O'ndan korkarak ve O'na karşı kalbimde peydah olan duyguları görmezden gelerek.

O'nu gördüğüm ilk an hissettiğim tek şey korkuydu. Gözlerindeki nefretin beni yok edeceğini düşünmüş ve sonrasında kalbiyle tanışmıştım. İlk zamanların aksine, kalbimi kırmaktan korkarmış gibi kurduğu her cümleyi, her bakışı ezberlemiş ve kaçınılmaz sona kavuşmuş, Prens'e kalbimde yer vermiştim.

Prens'e aşıktım ve bu cümleyi kurmak dünyanın en güzel şeyiydi.

Ben Prens'e aşıktım ve Prens beni kulemden kurtaralı bugün tam bir yıl olmuştu.

20 Kasım.

Bugün Buzdan Cehennemimdeki 1. yılımdı.

Gözlerim evin her bir köşesinde geziniyordu, tıpkı bu eve adımımı attığım ilk gün olduğu gibi.

Üzerimde kefen adını verdiğim gelinliğimle kapıdan içeri giriyor, karanlığa bulanmış cehennemimi tanımaya çalışıyordum. Az sonra Prens yanıma geliyor, yukarı çıkacağımızı söylüyor ve ben bana dokunmasından deli gibi korkuyordum.

Şimdi bana her dokunuşunda can bulduğum adamın, bana dokunmasından korkmuştum, o korkuyu çok net anımsıyordum.

Ayrı odalarda kalacağımızı öğreniyor, sadece bir kaç hafta sonra O'nun dudaklarıyla tanışacağımı bilmeden, mutlu oluyordum.

Üzerimdeki gelinlikten kurtuluyordum, bütün ışıklar sönüyordu ve ben son defa gözyaşlarımı gözyaşı gölüme akıtıyordum.

Gözlerimi kapattım ve bu bir yılda yaşadığımız her ânı hatırlamaya çalıştım.

Önce yabancılığımızı, sonra o yabancıların tanışmasını anımsadım; Prens'in kalp atışlarını hissettiğim ilk ânı ve dün geceyi, Prens'in kalp atışlarını hissettiğim son ânı.

KÜÇÜĞÜMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin