Erkekler de Basketbol Oynayabilir ║ ½ 𝘁𝗲𝘅𝘁𝗶𝗻𝗴

Yazar'dan

Bitti.

Bitti yaw.

14 Ocak'ta ilk adımımı attığım yollar 14 Mart'ta son noktasına vardı.

Çok çok farklıydı. Yazdığım şeyleri kendim dışında başkalarına da açık hale getirmeyi gerçekten benden beklemiyordum. Ani oldu zaten. İngilizce sınavı için masamda onun bunun ezberini yaparken bir anda piuww! aklıma bir süre önce okuduğum bir texting geldi. Ne alaka bende bilmiyorum. Sadece baya sinirlenmiştim çünkü gerçekten eğlenceli başlayan o texting ortalara geldikçe o kadar saçma bir şekle evrilmişti ki sinirden okuyamamış bırakmıştım. Evet, ben orada hebele hübele ingilizce kelimeleri ezberlemeye çalışırken konu bir anda buraya evrilmişti. Sonrasında hışımla aldığım bir karar sonucu masadaki kitapları ve defterleri balkondan aşağı fırlatıp bilgisayarı önüme çektim. Ve girdim pintereste texting kapağı aramaya başladım.

Sebep?

Sinir olduğum o textinge gününü göstereceğim ve adam gibi texting yazacaktım.

E konu?

Başlamaya niyet ettik ya, buluruz bir şeyler.

Sonuç?

Pinterestte otuz saat takılmaca sonrasında önce bi' kurgunun temasını oluşturup sonrasında kapak araştırmam gerektiğini fark ettim. Evet, otuz saat sonra ancak anladım bunu çünkü öyle. Her neyse daha kafada tam bir şey oluşmamışken daldım klavyeye yazdım ilk bölümü. Artık allah ne verdiyse. Sonra baktım konuyu spora çekebilirim, yapıştırdım kapağı da. Okey yani.

He aynen çok okey.

Şimdi ben yayınladım ya ilk bölümü bekliyorum böyle tüm watty halkı gelsin okusun voteler, yorumlar ohooo taşsın bildirimler. Zaten bu kız kurgu yazsa da biz de kulu kölesi olup okusak her şeyini diye tetikte bekliyor millet.

Baktım iki dakika geçti hâlâ bildirim yok, dedim allah allah uygulama mı bozuldu nkdjfndfv

Anlayacağınız mal gibi kaldım öyle ekran başında. Sonra dedim herhalde başka bölümde yayınlamamız gerekiyor. Zeka deseniz fışkırıyor nfjdknjf İşte her gece yatmadan önce parmaklarımın kafasına göre takılma serüveni böylece başlamış oldu dostlarım. Haftada üç beş bölüm, hiç önünü arkasını hesaba katmadan canım ne istediyse, keyfi kahyam nasıl takılmak istiyorsa öylece takıldım. Ne bir bölüm sonrasını düşünüyorum ne karakterlere tam bir şekil çiziyorum. Agalar öyle bir yaz gitsin mantığıyla hareket ediyorum ki elimde bir çekirdek kolam eksikti yani.

Texting zaten abi, yazarsın yayımlarsın, eğlenirsin, yine yazarsın, aklına bir şey gelir yine yazarsın... Düşünmezsin yani.

He aynen düşünme sen.

Sonra bir zort oluşum var görün siz.

Şu son bölümlerde anam ağladı, beyin yetmezliği yaşadım yemin ederim. Bıraksalar ağlaya ağlaya yazacağım bölümleri. Ne kadar hoşuma gitseler de sanki o hayalimdeki sonları yazamadım bir türlü, size, kendime güzel bir final veremedim gibi...

Çok pis gevezelik yaptığımı biliyorum ama çaktırmıyoruz ve devam ediyoruz. Ehehehe, şimdi gelelim sizlereee...

-duygusal jenerik-

Ah dostlarım...

Eğer gelmiş bunu okuyorsanız büyük ihtimalle kitabı bitirmişsiniz demektir, yanisi benim değerime, değerlime karşılık verip onu siz de değerli hale getirmişsiniz demek. Bu nasıl mükemmel bir duygu tarif edemem. Ya olum ben kitabımın birisinin kütüphanesine eklenmesiyle kutlama yapacak insanım siz geliyorsunuz kendi fikrinizi belirtmekten çıkıp yazarınızı şevklendirmek için ekstra yorum atıyorsunuz, voteliyorsunuz, özelden yazıyorsunuz... bunlar... Bunlar çok farklı... Yemin ederim tarifini edemem. Her birinizin, hepinizin tek tek bende nasıl bir anlam ifade ettiğini asla bilemezsiniz.

Değerlisiniz ya işte! Aaa!

Tamam, duralım mı artık?

Ne durması ya, bitirelim artık değil mi yani?

Öhöm!

Dostlarım! Kafamda canlanan kurgulara benimle birlikte eşlik eden hepinize teşekkürlerimin en çoğunu veriyorum.

Hepimiz sağlıcakla ve güzelliklerle kalalım!

cloud'dan sevgilerle...