Hastalık Hobim/Tamamlandı

47...

Eylem ...

Yolda giderken Yaren bana gülümseyerek bakarken " Berkay, seni gelinlikle görünce bir kez daha aşık olacak." Dediğinde ona bakarak gülümsedim.

Ben, bu zamana kadar hiç aşık olmadım ta ki Berkay'a kadar.... Hep, sevgilisi olan insanları çok kıskanırdım. Özellikle sahile gittiğimde orada el ele yürüyen çiftleri görünce içim bir buruk olurdu.

İlk yemeğe çıkmayı sinemaya gitmeyi, dans etmeyi hep Berkay'la yaşadım. Bütün ilklerim onunlaydı.

Evin önünde birbirimize veda ederek dağıldık.

Sabahleyin erkenden kalkıp güzelce kahvaltı ettik. Ardından da Berkay'la birlikte davetiye bakmaya gittik.

Kocaman dükkana girdigimizde ise görevli bizi görünce gülümseyerek yanımıza gelerek " Hoş geldiniz. Buyurun nasıl yardımcı olabilirim?" Diye sordu.

Ona gülümseyerek bakarken " Ben, düğün için davetiye bakacaktım." Dediğim sırada ise görevli de  başını sallayarak " Buyurun, bakalım beraber." Derken önden ilerledi.  Biz de peşinden gittik..

Görevli kocaman camdan olan içinde ayrı ayrı çeşit çeşit davetiyelerin bulunduğu bölüme geldiğinde ben de tek tek hepsini incelemeye koyuldum.

En sonunda içlerinden biri vardı ki sade beyaz renkte olan üzerinde beyaz gelin ve damadın olduğu davetiyeyi görünce Berkay'a bakarak " Şu, nasıl sence?" Diye sordum.

Berkay da davetiyeye bakarak " Güzel, bence alalım." Dediğinde görevliye bakarak " Bunu, alıyoruz." Dedim.

Görevli başını sallayarak davetiyeyi hazırlarken biz de nikah için nikah şekeri bakmaya başladık.

Onu da kadife kutulu seçmiştik. Onu da görevliye verdiğim sırada görevli de hepsini bir poşete koyarak " Hayırlı olsun." Derken bana poşeti uzattı.

Ben de ona kibarca teşekkür ederek poşeti elime alarak oradan ayrıldık.

Yolda yürürken Berkay bana bakarak " E, düğün nerede olsun? Ben, düşündüm de."  derken durup benim gözlerimin içine bakarak " Seninle şöyle kır düğününde evlenmek istiyorum. Hayatında unutamayacağımız bir düğün olsun. Sonuçta ilk ve tek olacak değil mi? Seni çok ama çok mutlu etmek istiyorum." Derken ona gülümseyerek baktım.

Berkay bana bir cevap vermemi bekler gibi merakla bakarken ben de bir süre durup düşündüm. Bir kaç dakika sonra da derin bir nefes alarak ona baktığımda Berkay bana bakarak " E, bir şey demeyecek misin? Yoksa beğenmedin mi? Gerçi bu, benim hayalim. Sen ne istersen o, olur?" Diye sordu.

Ona gülümseyerek elimi yanağına koyarak " Çok güzel sevgilim de. Bence gerek yok. Hem daha eşya alacağız. Ben, düşündüm de mahallede yapalım. Hem farklı olur bizim ki." Derken ona göz kırptım.

Berkay bu dediğime gülümseyerek küçük elimin içine usulca bir öpücük kondurdu. Ardından da bana sımsıkı sarılırken birlikte yürümeye devam ettik.

Yolda giderken " Nerede yaşamak istersin peki?" Diye sorduğunda ona bakarak " Senin bekar evin var ya. Orası olur bak. Hem çok güzel. Şimdi evler çok pahalı. Ne gerek var tekrar ev almaya." Dediğimde Berkay bana bakarak başını salladı.

İçinden " Bu, kız ne kadar da masrafsız. İyi ki karşıma çıkmış." Dediğini duyar gibiydim.

Berkay beni eve bıraktığında ona gülümseyerek el salladım. Ardından da eve girdim.

Şimdi sırada ise sadece davetiye dağıtmak kalmıştı. O yüzden de Yaren ve Ümit'i de yanıma alarak onlarla birlikte bütün mahalleye davetiye dağıtmaya başladık.