Angel (Omegaverse)

[2] Kanlı Dolunay

İyi okumalar 🦋
Not: Modern zaman krallığındayız
______
19 yıl sonra...

Her sene olduğu gibi, bu sene de kanlı dolunay vardı. Yılda bir kere olan bu dolunay gecesinde tüm Kore krallığı saray'ın önünde toplanıyor ve kanlı dolunayın, kırmızı ışıklarının onları seçmesini bekliyordu.

Dolunay kırmızı ışığıyla iki ruh eşinin üzerinde parlar ve o gece onları birleştirirdi. Hyunjin de 19 yıl önce küçük gammasını kanlı dolunay ışıkları altında bulmuş ama 2 gün sonra kaybetmişti. O yüzden artık dolunay gecelerini sevmiyordu.

Ama o kraldı ve bu geceyi kral, kırmızı şarap kadehini kaldırarak başlatmalıydı. O yüzden istemeden de olsa kraliyet kıyafetlerini giyinmiş ve son olarak taç takmak için aynanın karşısına geçmişti.

Yine aynı yüz... hiç yaşlanma yok, değişim yok. Hyunjin artık bu durumdan bıkmıştı. Sinirli bakışlarla kusursuz yüzüne baktı. Yaşlanmak istiyordu. Kalbi sevgiyle dolsun istiyordu.

Bunu denemişti de. Ruh eşini kaybettikten sonra birilerine aşık olmayı denemişti ama her gözünü kapattığında küçük gammasını görüyordu, çillerini okşamak, onu koklamak istiyordu.

Gözünü kırpmadan aynaya bakmaya devam etti. En sonunda ise kendine hakim olamayarak aynaya yumruk atmış, cam parçaları yüzünden elini kanatmıştı. Bu sorun muydu? Hayır. Çünkü birkaç saniye sonra iyikeşecekti.

"Efendim iyi mi-"

İçeri giren hizmetçi kırık camları ve kanayan eli gördüğünde cebinden mendil çıkararak krala yaklaşmış ve elini tutarak yarayı temizlemek istemişti.

Ama Hyunjin, hiç de yumuşak olmayacak bir şekilde kadını ittirmişti. Kendine dokunulmasını kesinlikle sevmiyordu. Bu sefer ise odada kadının çığlığı duyulmuştu yere düştüğü için.

Nihayet sesler yüzünden odaya Hyunjin'in en yakın arkadaşı -ki neredeyse Hyunjin büyütmüştü onu- Minho geldi.

M: "İşte yeni sana dokunmaması gerektiğini öğrenmemiş daha"

Dedi yerdeki kadını kaldırarak. Kadın ise baş eğerek hızlı adımlarla odadan çıkmıştı. Hatta belki bugünden sonra işi bile bırakacaktı, tıpkı diğer yeni hizmetçiler gibi.

H: "Öğretmeden işe almayın o zaman"

Hyunjin elini temizlemiş ve tacını takarak geceyi başlatmak için odadan çıkmıştı. Şimdi dışarı çıkacaktı. Bir kadeh şarap içecekti, dolunayın ruh eşlerini seçmesini bekleyecekti ve sonra saraya dönüp yalnız başına yıllardır özlemini çektiği küçük bedeni hayal edecekti. En azından o böyle düşünüyordu...

...

J: "Hadi Seungmin hızlı hareket edersek kimse göremez bizi"

Jisung, ger zamanki gibi Seungmin'i zorla bir yerleye çekiştiriyordu ve Seungmin de istemeyen adımlarla onu takip ediyordu.

S: "Burada ne işimiz var? Saray muhafızları bizi bulursa kellemiz gider"

J: "Dolunayın kimleri seçtiğini çok net göreceğimiz bir yer biliyorum"

S: "O dediğin yer sarayın duvarı olmasın?"

J: "Tam da orası"

Evet Jisung tüm toplanma alanını net görebilmek için bu sefer de saray duvarına tırmanmayı seçmişti. Tabii Seungmin de ona ayak uydurmak zorundaydı. Bu rutin haline gelmişti.

Jisung her sene kanlı dolunayda başına bir iş açmayı beceriyordu ve yanında yanan Seungmin oluyordu.

Jisung, Seungmin'in kolunu çekiştimeyi bırakmıştı, çünkü artık sarayın koca duvarının önündeydiler. Duvarın hemen önünde kral'ın gözükeceği yer ve onun önünde de insanların toplandığı meydan vardı. Gerçekten bu duvara çıkarlarsa gecenin en harika manzarasını izlemiş olacaklardı.