Angel (Omegaverse)

[13] Bekleyeceğim

İyi okumalar 🦋
________

Hastanede Jisung'un elinin sarılmasını beklerken neredeyse herkes ayılmıştı. Jisung da sessizce oturmuş eli sarılırken yaşadığı olayları düşünüyordu.

Doktor işini bitirdikten sonra Jisung'a gidebileceğini söylemiş ve odadan çıkmıştı. Ortam çok gergindi. Sanki ilk kim konuşursa o kişi bomba gibi patlayacaktı.

S: "Bıktım artık senden"

Jisung duyduğu cümle yüzünden kendini boşlukta hissetmiş ve bakışlarını çocukluk arkadaşı Seungmin'e çevirmişti.

J: "N-ne?"

S: "Senden de bu düşüncesiz hareketlerinden de bıktım Jisung"

Onları dinleyen Minho bir kenara çekilmiş ve ikili arasında olan konuşmaya karışmamaya çalışmıştı.

S: "Her seferinde sana yapma dediğim şeyi yapıyorsun ve en sonunda ikimiz de zarar görüyoruz. Artık büyümenin zamanı geldi. Sana ve çocukça hareketlerine dayanamıyorum. Kendine zarar vermene hiç dayanamıyorum"

Jisung dolu dolu olan gözleriyle Seungmin'i dinlemiş ve her ne kadar konuşmak istese de kelimeler boğazında düğümlenip kalmıştı.

Seungmin lafını bitirdikten sonra Minho'ya bakış atmış ve odadan çıkarak oradan uzaklaşmıştı.

S: "Taksiyle gideceğim"

Minho, arkadaşının arkasından cam gibi parlayan gözlerle bakan Jisung'a doğru yürümüş ve elini ona uzatmıştı.

M: "Gidelim seni evine bırakayım"

Jisung kesik kesik nefes alarak alfaya bakmış ve ona uzatılan eli itmişti.

J: "Kendim giderim"

Omega çok beklemeden oturduğu yerden kalkmış ve sert adımlarla odadan çıkmıştı. Minho, Jisung'un üzgün olduğunu bildiği için üstüne gitmemiş ve yalnız gitmesine izin vermişti.

Seungmin, Jisung'u çok seviyordu ve Jisung da tek arkadaşı olan Seungmin'i çok seviyordu. Ve şimdi Seungmin korkmuştu. Çünkü artık Jisung'un yaptıkları boyunu aşmaya başlıyordu. Bu olayların sonunda hep zarar görüyorlardı.

Artık bu olaylara bir son verip sakin bir hayat yaşamaları gerekiyordu. Eğer Minho orada olmasaydı ne olacaktı? Jisung bir alfayı yaralamıştı ve kesinlikle iki omeganın gücü bir alfaya yetmezdi. İşin sonunda kendi hayatlarından bile olabilirlerdi.

Bugün kavga etmiş olabilirler ama bu iki arkadaş asla ayrılmayacaktı. Seungmin sadece Jisung'a zarar gelmesinden korkmuştu o kadar....

....

Hyunjin uyuduğunu, kapısının tıklatılma sesine uyandığında anlamıştı. Ne ara uykuya dalmıştı bilmiyordu ama çok uzun süre önce olmadığı belliydi çünkü hava hala zifiri karanlıktı.

Yeni uyanmanın verdiği sersemlikle yavaş hareket ederek ayağa kalkmış ve dolaptan bulduğu ilk tişörtü üstüne giymişti. Yavaş adımlarla odasının kapısına ilerlerken burnuna dolan tanıdık kokuyla kendine gelmiş ve adımlarını hızlandırmıştı.

Telaşla kapıyı açtığında ağlamaktan burnu ve yanakları kırmızı olan gammayla karşılaşmıştı. Altında şort ve üstünde de ona iki kat bol olan Hyunjin'in siyah kazağı vardı.

Delta, elini gammanın yanağına doğru uzatmış ve hafifçe okşamıştı.

H: "Bir şey mi oldu? Kabus mu gördün?"

Felix, yanağında hissettiği sıcaklıkla ve Hyunjin'in şefkat dolu bakışlarıyla daha da duygulanmış ve burnunu çekerek akan gözyaşlarını düzene sokmaya çalışmıştı. Küçük eliyle kazağın boğazını indirmiş ve kendi kızarık boynunu Hyunjin'e göstermişti.