Çocukluğum - Gay

Çocukluğum 39

Emrah elindeki çanta ile evin duvarına yaslanmış Alp ve Tunç'u bekliyordu. Alp da onlarla havaalanına gelecekti. Çünkü Ali Rıza Ankara'ya gelecekti. Alp sevgilisini ailesi ile tanıştıracaktı. Zaten önceden telefonla falan tanışmışlardı ama ilk kez yüz yüze tanışacaklardı.

Aslında Alp abisinin gideceğine biraz sevinmişti. Çünkü biliyordu Tunç fazla korumacı davranıp olayı farklı bir boyuta taşıyacağını bildiği için seviniyordu. En iyisi sadece anne ve babasının olduğu bir tanışma.

Tunç ve Alp gelince üçü arabaya bindi. Tunç sabahtan beri sormak istediği ama kendini tuttuğu için soramadığı soruyu sordu.

"Ali Rıza nerede kalacak?"

Emrah sevgilisinin sorusu ile göz devirdi.

"Otelde kalacak abi"

Aslında annesi bizim evde kalsın demişti ama Tunç'un bunu bilmesine gerek yoktu.

"İyi aferin ona."

Alp de bu sefer göz devirdi.

"Sizin evde de kalabilir ne var bunda?"

Emrah'ın sorusu ile ikili de kısa süreliğine ona baktı.

"O kadar da değil sevgilim."

Emrah konuşan sevgilisi ile gülümsedi.

"Tunç biz İtalya'ya gidince bende kendime bir otel bulayım. Sonuçta senin düşüncene göre aynı evde kalmamasına gerek. O kadar da değil yani"

Son cümlesini alayla söylemişti. Tunç sevgilisinin dedikleri ile şaşırdı.

"Bizim durumumuz farklı sevgilim."

Alp alttan alttan abisinin durumuna gülüyordu.

"Yooo Tunç durumumuz aynı. Aranızdaki tek fark biz onlardan daha çok tanışıyoruz."

Tunç yutkundu.

"Tamam sevgilim kalsın bizim evde hem de aynı odada kalsınlar. Oldu mu?"

Emrah kocaman gülümseyerek geriye yaslandı.

"Oldu."

Alp ise abisinin bu hallerine gülümsedi. Gerçekten Emrah'ın böyle zamanlardaki tavrına bayılıyordu. Hele abisinin hiçbir şey söyleyemeden kabul etmesi daha çok hoşuna gidiyordu.

Yolculuğun geri kalanı biraz sessiz geçti. Zaten varmalarına az kaldığı için yolculuk hemen bitmişti. Arabadan indiklerinde Alp sevgilisini aramış ve nerede olduğunu sormuştu. Çünkü Ali Rıza geleli baya oluyordu. Alp, Ali Rıza'nın olduğu tarafa gidince Tunç sevgisine döndü.

"Sevgilim sen bana kızdın mı?"

Emrah, Tunç'a döndü.

"Kızmadım sinirlendim. Biraz Alp ve Ali Rıza abiyi salsan mı?"

Tunç, Emrah'ın elini tuttu.

"Sevgilim ben abiyim. Benim iç güdülerim öyle."

Emrah gözlerini devirdi.

"Sanırım bende olan rahatlığın abimin olmaması. Sonuçta biz de onlar gibiyiz. Senin dediğine göre İstanbul'a gidince senin de farklı bir evde yaşaman gerekiyor."

Tunç sevgilisinin keskin ve sert cevapları ile şaşırdı.

"Ama sevgilim..."

Emrah gülümsedi.

"Aması yok bunun."

Tunç derin bir nefes aldı.

"Tamam haklısın sevgilim. Gelsin bizim evde kalsın hatta aynı odada kalsınlar."