Part ( 5 )

10.7K 445 26
                                    

Unicode

တိမ်တိုက်လင်းညို နိုးလာတော့ခန္ဓာကိုယ်
တစ်ခု့လုံးအရိုးတွေကိုတစ်ချောင်းခြင်း
ဆွဲနှုတ်ခံထားရသလိုနာကျဥ်နေရသည်။

အနက်ရောင်စောင်ပါးကိုဆွဲဖယ်ပြီး
ဒူးဆစ်လောက်မြင့်တဲ့အိပ်ယာထက်က
ဆင်းလိုက်ချိန်ဟာတာဖြစ်နေတဲ့အောက်ပိုင်း
လေတ်ိုးဝင်မှု့ကြောင့်ငုံကြည့်လိုက်သည်။

" ငါလိုးဘဲ.. !! လုပ်တဲ့အခါလုပ်ပြီး
ပုဆိုးတောင်မဝတ်ပေးထားဘူး..
ငါးလိုးမှအရာရှိစုတ်.. ''

စူပုတ်ကာဆဲဆိုပြီး အိပ်ယာအောက်အမြန်ဆင်းကာ
သူဝတ်ဖို့ပုဆိုးရှာလိုက်၏။
တွေ့ကရာပုဆိုးကိုကောက်ဝတ်လိုက်သော်လည်း
ချည်သားအတိဖြစ်နေတဲ့ပုဆိုးက
လေးပင်နေပြီးသူဝတ်နေကျပုဆိုးလိုပေါ့ပါးမှု့မရှိ။

အောက်ကနာရတဲ့အထဲ။ပုဆိုးကပါ
လာလေးနေသေးတယ်။မင်းသာဟိုအရာရှိဆို
အိမ်သာကျွင်းထဲပစ်ထည့်ပြီးနေပြီ။

အနက်ရောင်အကျီ်ရှည်ကြီးအပေါ်က
ပုဆိုးကိုထပ်ဝတ်လိုက်သည်။
ပုဆိုးဝတ်ပြီးအခန်းပြင်ထွက်လာတဲ့
တိမ်တိုင်လင်းညိုပုံစံကတောထဲပျိုးနှုတ်
ဆင်းမဲ့လူတစ်ယောက်လို။

ဒူးခေါင်းအောက်ကျရုံတိုနောက်နောက်
ဝတ်ထားတဲ့ပုဆိုး။ထုံးစံအတိုင်း ကပုံစမှာ
ဝတ်ထားတဲ့ပုဆိုးအတိုနဲ့ကွက်တိရှည်ကျနေသည်။

" ..ကြီး..ကြီးတော်.. ''

လှေကားအတိုင်းဆင်းလာပေမဲ့ဘယ်သူမှ
ရှိမနေတာကြောင့်အသံကြားရာဘက်
တိမ်တိုက်လင်းညိုလျှောက်လာခဲ့သည်။

ထင်းမီးကိုမတောက်လို့ယပ်ခတ်နေတဲ့
ကြီးတော်အရွယ်အမျိုးသမီးတစ်ယောက်က
လွှဲပြီးအိမ်ကြီးမှာဘယ်သူမှမတွေ့။

ကြီးတော်လည်း။သူ့ကိုမြင်တော့
လန့်သွားသည်ထင်ပါရဲ့။ရိုရိုသေသေ
ခေါင်းညွှတ်ပြလာသည်။

" အာ..ကြီး..ကြီးတော်..
ကျုပ်ကိုခေါင်းမညွှတ်ပါနဲ့ဗျ..နဂိုထဲက
အပြစ်တွေကများနေရတဲ့အထဲဗျာ''

" တောင်းပန်ပါတယ်..ဒေါ်နု့
ခေါင်းမညွှတ်ရင်ခေါင်းပြတ်လိမ့်မယ်''

တိမ်တိုက်လင်းညို( အိမ့်ဂျူး)  မိုးသည်းသည်းWhere stories live. Discover now