အခန်း ၂၂

1.4K 211 4
                                    

Unicode
အခန်း - (၂၂) ဆန္ဒရှိပေမဲ့ အဓိပ္ပါယ်မရှိပါ။

သုံးရက်အကြာတွင်၊ ဟွားချန် နံပါတ် တစ် အထက်တန်း ကျောင်းမှ ကျောင်းသားများအားလုံးသည် ဒုတိယနှစ် Class -13 ၏ ကျောင်းအာဏာရှင် လီချန်သည် ဘဲတစ်ကောင်ကို မွေးမြူထားကြောင်း သိလိုက်ရသည်။ ကျောင်းတွင် ကျောင်းသားများအား အိမ်မွေး တိရစ္ဆာန်များ မွေးမြူခြင်း မပြုရန် အထူး တားမြစ်ထားသော်လည်း ကျောင်းစည်းကမ်းများသည် လီချန်အတွက်တော့ မရှိသလောက်ပင် ဖြစ်သည်။ 

ကျောင်းအုပ်ကြီးက သူ့အတွက် တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းဖြစ်တာကြောင့် ဘဲအုပ်တစ်အုပ်ကို မွေးမြူထားရင်တောင် ကျောင်းက သူ့အတွက်ပဲ ဘဲခြံ ဆောက်ပေးလိမ့်မည်။

ဘဲလေး၏ ပုံစံကိုမြင်ရသည့်အခါ အံ့သြရဆုံးမှာ ၎င်း၏ ပိုင်ရှင် အစစ် ဖြစ်သူ ဟွမ်ယဲ့လွင်မှ လွဲ၍ အခြားမဟုတ်ပေ။

ဟွမ်ယဲ့လွင်က ” လီကော ငါက ဘဲဥကို ဝယ်ခဲ့တဲ့သူဆိုတော့ သူက မင်းကို သူ့ရဲ့ အဖေအဖြစ် ဘာကြောင့် အသိအမှတ်ပြုရတာလဲ ”

သူသည် အိမ်မွေး တိရစ္ဆာန်တစ်ကောင်ကို အနိုင်ယူရန် မကြိုးစားဘဲ ဝတ္ထု၏ ဇာတ်ဆောင် တစ်ဦးဖြစ်သကဲ့သို့ ခံစားခဲ့ရသော်လည်း ရလဒ်အနေဖြင့် အိမ်မွေးတိရစ္ဆာန်သည် အခြားသခင်ကို အသိအမှတ်ပြုခဲ့သည်။ သူကဘယ်လောက်အထိ စိတ်ဆိုးသွားတယ်ဆိုတာကို ပြောနေဖို့ပင် မလိုတော့ပါဘူး။

လီချန်သည် ခဏတာမျှ မဖြေနိုင် ဖြစ်သွားပြီး သူနှင့် ရီဟန်တို့သည် အားကစား အခန်းအတွင်း ပုန်းအောင်းနေ ကတည်းက အရာအားလုံးကို မြင်ခဲ့ကြကြောင်း ရှင်းရှင်း လင်းလင်း မပြောနိုင်ဘဲ အခန်းမှ ထွက်လာပြီးနောက် အခွံကွဲသွားသည့် ဘဲတစ်ကောင်ကို မြင်ခဲ့သည့်ပုံစံဖြင့်သာ ပြောလိုက်သည်။ 

ထို့ကြောင့် သူက ယောင်ဝါးဝါးဖြင့်သာ ပြန်ဖြေနိုင်သည်။ “ မင်းငါ့ကို မေးဖို့အတွက် စိတ်ရှုပ်နေတာလား။ ငါက ငါ့ပစ္စည်းတွေကို ယူဖို့ အတွက် ရေကူးကန်ကို သွားခဲ့တယ်၊ မင်းရဲ့ အခန်းတံခါးက မပိတ်ထားဘူးဆိုတော့ သွားကြည့်ဖို့ သွားတော့ ငါ့နောက်ကို ဒီလီလီလေးက တန်းတန်း မတ်မတ် လိုက်ခဲ့တယ်လေ ”

ချိုမြိန်ပေမဲ့ ကြောက်ဖို့ကောင်းတဲ့ အိုမီဂါလေးDonde viven las historias. Descúbrelo ahora