WattpadFanficsTR Türk Dizisi Dünyası okuma listesinde!
İki eliyle kulaklarını kapatmış, "Susun artık." diyordu. Odasında tek başınaydı, konuşan kimse yoktu. Hep bir konuşanı olsun istiyordu fakat içindeki ses bu çağrıya "Ne dilediğine dikkat et," de...
Bir çiçeği koparmadan koklamayı bilmiyorsunuz bayım. Bir kadınla sevişmeden sevmeyi, dövüşmeden barışmaya. Siz insan olmayı hiç denemediniz bayım. Ne güneşin küfür yemediği kaldı sizden ne yağmurun. Çamurun içinden çıktık diyorsunuz ya hani, siz o çamuru bile kirlettiniz bayım. Sanıyorsunuz ki dünya sizin etrafınızda dönüyor. Ama sadece sanıyorsunuz bayım. Yaşattığınız kaç umut kaldı elinizde. Dilinizde hep aynı pelesenk olmuş kelimeler. Kaç kitap okudunuz bayım? Kaç güzel cümle çıkar ağzınızdan? Kaç defa anlamaya çalıştınız kendinizi? Yüzünüzü mosmor eden koca bir yalnızlığınız var, Ama göremiyorsunuz.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Kocaman dünyada hepimiz yapayalnızdık. O kadar kalabalığın içinde, hiç kalabalık olamıyorduk. Ruhumuz, bedenimi, aklımız yapayalnızdı. İnsanlar olarak belki de yapayalnız olmaya mahkumduk.
Ferit ile yanan şöminenin önünden kalkmış ve odaya gitmiştik. İkimizde konuşmadan uyumuştuk. Kafasında kırk tilki döndüğünü biliyordum. O yüzden soru sormamaya karar verdim.
Ferit hayatta kendisi için kararlar almamış ama en küçük özgürlüğünde de kanatlarını çırpmış bir kelebekti. Kara sinekte olabilirdi. Sonuç olarak özgürlüğüne düşkündü. Ve şimdi tekrar o özgür zamanına geri dönmüştü. Kendisi için en iyi kararı alabilir miydi? Yanında ben ile en doğru kararı bulabilir miydi? Bilmiyordum.
Sabah gözlerimi açtığımda tavanla birkaç dakika bakışmıştım. Ne olacağını düşünüyordum. Kafam hep Ferit ve gelecek ile ilgili senaryolar kurup duruyordu ve bazı senaryolar gerçekten korkutucuydu.
Boynuma konan hafif buse ile kendimi dalmış zihnimden çıkardım ve Ferit'e baktım. Yeni uyanmış mahmurluğu ile bana gülümsüyordu. Tebessüm ettim. Üstüme eğilmişti.
"Günaydın," dedi.
"Günaydın," dedim. Gözlerinde gördüğüm ışıklar içimi ısıtıyordu. Mutluydu. Onu mutlu görmek hoşuma gidiyordu. Bende onunla mutlu oluyordum.
"Rüya sanmıştım ama buradasın," dedi. Utanarak yüzümü saklamaya çalıştım.
"Ciddi soruyorum Ferit!" dedim yalandan kızarak. O da gülerek bakışlarını odada gezdirdi sonra bana çevirdi.
"Rüyamda çok güzeldin," dedi yüzümde bakışlarını gezdirirken. Yalandan kaşlarımı çattım ve omuzlarından hafif ittim.
"Normalde güzel değil miyim?" dedim küçük bir çocuk gibi somurtarak. Ferit kaşlarını kaldırıp gülmeye başladı.
"Güzelsin," dedi.
"Bu kadar mı?" dedim uzatarak. Ferit birden beni gıdıklamaya başlayınca basmıştım kahkahayı. O hala benimle uğraşırken bir yandan da laf anlatmaya çalışıyordu.
