Benden ne istiyorsun, Tess?
Geceleri birlikte uyumak, yanında uyanmak, birlikte kahvaltı yapmak…
Gerçekten ne istiyorsun?
Karanlık olduğunda yanımda olmanı istiyorum, bana sarılmanı, sevmeye devam etmeni, korktuğumda yardım etmeni, sonuna kadar gelmeni ve orada ne olduğunu görmeni istiyorum.
Kimliği belli olmayan düşler görüyorum, sabahın ilk ışıklarına yansıyan vazgeçişler; bir uykunun, gökteki aydınlanmaya eş tutulduğu bitirişler ve alın yazımda perdeyi kapatan gidişler... Hiçbir şey yok, gönül evimin kapısında; saatleri çalınan yalnızlıkların düğüm suallerinde gidişe bir demet yoksunluk katıyorum. Vazgeçtim, hayat; birini her şey yapabilmek gönüllülüğümden. Tuzu kuruyan sevdaların turşusu kuruldu, her şiddette bir özlem içirdi sandım yaşamak ve sonra gördüm ki; hiç'in ederi bir sevilmek kadar...
Sorgular bakışlar ile Deniz Bey'e bakarken o da bize doğru yavaş yavaş geliyordu.
"Hanım, Seyran Hanım." dedi kendini düzelterek. Ferit'in şüpheli bakışları altında kaybolmak istemiştim.
"Deniz Bey," dedim. Sonra Ferit'e döndüm. "Sabah hastaneye gelirken yolda çarpışmıştık." dedim açıklama gereği duyarak. Ferit'in bakışları kısa bir süre bana dönse de eski yerine, Deniz Bey'e döndü. Elini uzattı.
"Ferit Korhan, Seyran'ın eşiyim." dedi bastıra bastıra. Deniz Bey, hafif bir gülümseme ile Ferit'in elini sıktı.
"Memnun oldum, hayırdır inşallah?" dedi. Neden burada olduğumuzu sorgular gibiydi. Biz bu adamla ne ara bu kadar samimi olmuştuk? Ben ağzımı açmış bir şeyler anlatmaya başlayacakken, Ferit lafı ağzıma tıkmıştı.
"Eşimin annesi için buradayız, mide problemi var." dedi. Deniz'e kendini gösterme çabasında mıydı?
"Bugün gelen Esme Hanım sizin anneniz mi?" dedi. Sorusu bana yönelikti. Bende kafamı salladım. Sonra başını eğip kaldırdı. "Esme Hanım'ın doktoru benim. Ameliyattan sonra, kontrol için görevlendirildim." dedi. Kaşlarımı kaldırıp Ferit'e kısa bir bakış attım. Bana bakıyordu. Gerçekten haberim yok Ferit! Bende seninle beraber duyuyorum.
"Her neyse, teşekkürler." dedi Ferit. Kolumdan tutarak hızla Deniz Bey'in yanından uzaklaştırdı. Deniz Bey'in kadrajından çıkana kadar hiçbir etki tepki vermedi. Katı çıktığımızda kolumu bıraktı.
"Ne yapıyorsun Ferit?" dedim. Sert bakışlarını bana çevirdi.
"Bana böyle bir durumdan bahsetmedin Seyran?" dedi. Kaşımı kaldırıp yüzüne baktım.
"Gereksiz bir şeydi. Kapıdan çıkarken çarpıştık sadece." dedim kendimi savunarak. Kinaye ile bana baktı.
"Ona göre bir çarpışma olmamış demek ki!" dedi sinirle. Hafif kıkırdayıp gözlerine baktım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Letavitsa | Yalı Çapkını
FanficWattpadFanficsTR Türk Dizisi Dünyası okuma listesinde! İki eliyle kulaklarını kapatmış, "Susun artık." diyordu. Odasında tek başınaydı, konuşan kimse yoktu. Hep bir konuşanı olsun istiyordu fakat içindeki ses bu çağrıya "Ne dilediğine dikkat et," de...